Σαφώς μικρότερο είναι το ποσοστό των γυναικών με αναπηρία που κάνουν προληπτικές εξετάσεις για τον γυναικολογικό καρκίνο σε σύγκριση με τις άλλες γυναίκες. Αυτό οφείλεται τόσο στο γεγονός ότι έχουν να αντιμετωπίσουν συνθήκες και δυσκολίες που αποτελούν εμπόδιο στο να κάνουν προληπτικές εξετάσεις όσο και στο γεγονός ότι δεν τους αναγνωρίζονται δικαιώματα που έχουν να κάνουν με τη σεξουαλικότητά τους.
Τα παραπάνω επισημάνθηκαν στο πλαίσιο ημερίδας, με θέμα «Πρόληψη του Γυναικολογικού Καρκίνου στις Γυναίκες με Αναπηρία», που διοργάνωσε η Αντιπεριφέρεια Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης της ΠΚΜ, σε συνεργασία με τον Ιατρικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης (ΙΣΘ).
«Γενικά, οι γυναίκες με αναπηρία δεν κάνουν προληπτικούς ελέγχους για τον γυναικολογικό καρκίνο, γι’ αυτό η Περιφέρεια και ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης πήραν αυτή την πρωτοβουλία για να ενημερωθούν τόσο τα παιδιά όσο και οι γυναίκες με αναπηρία», ανέφερε η μαιευτήρας – γυναικολόγος, μέλος τους ΔΣ του ΙΣΘ, Βιολέττα Βαΐτση.
Επισημαίνοντας ότι η πρόληψη σώζει ζωές, συνέστησε στις γυναίκες με αναπηρία τον εμβολιασμό για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας κατά την εφηβική ηλικία και στη συνέχεια τακτικούς ελέγχους με τεστ Παπανικολάου, ενώ για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού, όπου δεν υπάρχει πρωτογενής πρόληψη, συνέστησε τον συστηματικό αυτοέλεγχο καθώς και τον συστηματικό έλεγχο με μαστογραφία και υπερηχογράφημα. Για την περίπτωση που οι γυναίκες αυτές δεν μπορούν να κάνουν αυτοέλεγχο με ψηλάφηση μαστού πρότεινε τον έλεγχο αυτό να τον κάνει η μητέρα ή να απευθυνθούν στον αντίστοιχο επαγγελματία υγείας.
«Τα ποσοστά ατόμων με αναπηρία που κάνουν προληπτικές εξετάσεις για τον καρκίνο ξεκάθαρα είναι μικρότερα. Οι γυναίκες με αναπηρία έχουν διαφόρων ειδών ευαλωτότητες και μέχρι να φτάσουν να κάνουν τους προληπτικούς ελέγχους έχουν να αντιμετωπίσουν πολλές άλλες συνθήκες και πολλές άλλες δυσκολίες, τόσο οι ίδιες όσο οι οικογένειές τους και οι φροντιστές τους», σημείωσε, από την πλευρά της η αντιπεριφερειάρχης Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης της ΠΚΜ Μελίνα Δερμεντζοπούλου. Παράλληλα επισήμανε ότι κάθε γυναίκα με αναπηρία πρέπει να ‘χει την εξατομικευμένη προσέγγιση και εξέταση, ανάλογα με τα ζητήματα που αυτή έχει.
«Οι γυναίκες με αναπηρία είναι γυναίκες οι οποίες θεωρούνται μη σεξουαλικές από όλους μας Αυτό σημαίνει ότι δεν τους αναγνωρίζεται κανένα δικαίωμα για πράγματα που έχουν να κάνουν με τη σεξουαλικότητά τους. Ως αποτέλεσμα αυτού, οι γυναίκες αυτές δεν δέχονται και υπηρεσίες πρόληψης από γυναικολόγους και γενικά από γιατρούς. Ήρθαμε, λοιπόν, εδώ για να αλλάξουμε αυτές τις αντιλήψεις, να πούμε πως οι γυναίκες μπορούν να διεκδικήσουν τον δικαίωμά τους σε ελεύθερη πρόσβαση στην υγεία και από ‘κει και πέρα να τους δηλώσουμε ότι η αυτοσυνηγορία και το να δηλώνουν οι ίδιες αυτό που θέλουν στους γιατρούς είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό στοιχείο, προκειμένου να λάβουν όλες εκείνες τις υπηρεσίες που δικαιούνται», επισήμανε η ψυχολόγος Άννα Παπαχρήστου.
Σημείωσε, επίσης, ότι οι γυναίκες με αναπηρία πρέπει να γνωρίζουν εκ των προτέρων τι είναι αυτό που θέλουν από έναν γιατρό, ποια είναι τα δικαιώματά τους και πώς η πρόληψη μπορεί να σώσει ζωές.
«Οι γυναίκες με αναπηρία αγνοούν ακόμα και το ότι η πρόληψη σώζει ζωές. Θεωρούν ότι η πρόληψη δεν είναι κάτι το οποίο έχει να κάνει άμεσα με τη σωματική τους αναπηρία ή με τη νοητική τους αναπηρία, οπότε δεν αναζητούν τέτοιες υπηρεσίες. Άρα, πρέπει να πούμε σε αυτές τις γυναίκες πόσο σημαντικό είναι να κάνουν προληπτικές εξετάσεις και να το διεκδικήσουν», πρόσθεσε η κ. Παπαχρήστου.
Πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ
