Αρκετές γυναίκες ανησυχούν για τα αέρια που βγαίνουν από τον κόλπο τους. Ωστόσο, ο ακριβής αριθμός τους δεν είναι γνωστός, καθώς πολλές δεν το συζητούν από αμηχανία.
Μπορούν να δημιουργήσουν παρεξηγήσεις και να κάνουν τη γυναίκα να αισθανθεί πολύ άβολα, καθώς η διαφυγή τους από τον κόλπο συνοδεύεται από έναν «περίεργο» θόρυβο. Τα κολπικά αέρια κάνουν αισθητή την παρουσία τους ύστερα από φυσικές πράξεις, όπως η σεξουαλική επαφή ή η εισαγωγή ενός διαστολέα. Ωστόσο, ορισμένες γυναίκες κάνουν λόγο για διαφυγή του αέρα και σε άλλους χρόνους και αυτές είναι οι περιπτώσεις που αναφέρονται ως οι πιο ενοχλητικές.
Η εισχώρηση αέρα μέσα στον κόλπο είναι φυσιολογική. Βάσει δεδομένων από αξονικές τομογραφίες, οι ειδικοί γνωρίζουν ότι το 11% των γυναικών χωρίς συμπτώματα έχουν κάποια ποσότητα αέρα μέσα στον κόλπο τους. Κατά την κίνηση ή το βήχα ο αέρας που υπάρχει εντός του κόλπου ωθείται προς τα κάτω. Εάν οι μύες στο κολπικό τμήμα ανοίξουν ελαφρώς για να επιτρέψουν τη διαφυγή μικρής ποσότητας αέρα, ενδέχεται να ακουστεί ένας θόρυβος και αυτό είναι το πρόβλημα, καθώς παραπέμπει σε… άλλες φυσικές λειτουργίες του οργανισμού.
Αιτίες
Υπάρχουν δύο πηγές αέρα που προκαλούν κολπικό μετεωρισμό:
1. Ο αέρας που εισχωρεί φυσιολογικά στον κόλπο.
2. Ο αέρας που προέρχεται από το έντερο. Αυτό συμβαίνει όταν υπάρχει συρίγγιο, μια σύνδεση μεταξύ του εντέρου και του κόλπου, η οποία επιτρέπει στον αέρα (και μερικές φορές σε κόπρανα) να περάσουν από το έντερο εντός του κόλπου.
Πολλοί γυναικολόγοι πιστεύουν ότι ο αέρας στον κόλπο μπορεί να προκληθεί από κολπική λοίμωξη. Ωστόσο, άλλοι υποστηρίζουν ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, διότι παρόλο που όντως υπάρχουν βακτήρια που σχηματίζουν αέρια, αυτά δεν είναι τυπικά κολπικά παθογόνα. Τα βακτήρια αυτά παράγουν αέρια στους ιστούς του σώματος, ο οποίος δεν μπορεί να διαφύγει μέσω του κόλπου.
Αντιμετώπιση
Η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος εξαρτάται από την αιτία του. Θα πρέπει να γίνουν ειδικές εξετάσεις προκειμένου να διερευνηθεί το ενδεχόμενο ύπαρξης συριγγίου. Οι γυναίκες με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, αυτές που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στην περιοχή, όσες πάσχουν από εκκολπωματίτιδα (τύπος μόλυνσης του εντέρου) και αυτές που έχουν κάνει θεραπεία ακτινοβολίας διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για συρίγγιο. Ωστόσο, μπορεί να δημιουργηθεί και μετά από έναν κολπικό τοκετό. Αν πρόκειται για συρίγγιο, η θεραπεία είναι χειρουργική.
Στην περίπτωση του φυσιολογικού αέρα, ορισμένοι προτείνουν φυσική θεραπεία (ασκήσεις) για τους μύες του πυελικού εδάφους. Δεν υπάρχουν σχετικές τυχαιοποιημένες μελέτες, αλλά εάν ο κόλπος δεν υποστηρίζεται από τους μύες του πυελικού εδάφους, είναι δυνατόν να εισέρχεται περισσότερος αέρας, οπότε η ενίσχυση των μυών μπορεί να βοηθήσει.
Μια άλλη επιλογή είναι οι κολπικοί πεσσοί, ειδικές συσκευές (σαν δαχτυλίδι), οι οποίες μπορούν να τοποθετηθούν στον κόλπο από την ίδια τη γυναίκα και τον αποτρέπουν από την απόλυτη χαλάρωση κατά την ανάπαυση. Παρόλο που δεν εμποδίζουν τον αέρα να εισέλθει, μπορούν να αποτρέψουν το θόρυβο που προκαλεί. Σε μία πολύ μικρή μελέτη το ένα τρίτο των ασθενών βρήκε χρήσιμη τη συγκεκριμένη συσκευή.
