Νέα μελέτη που διεξήχθη σε μεγάλη ομάδα ενηλίκων, οι οποίοι είχαν υποβληθεί σε βαριατρική επέμβαση, διαπίστωσε ότι ο κίνδυνος αυτοτραυματισμού και αυτοκτονίας αυξήθηκε μετά το χειρουργείο.
Έκπληξη προκαλούν τα ευρήματα νέας μελέτης, καθώς τα ομολογουμένως σημαντικά οφέλη των επεμβάσεων κατά της παχυσαρκίας στην υγεία, φαίνεται να συνοδεύονται και από έναν καθόλου αμελητέο κίνδυνο.
Η νοσογόνος παχυσαρκία αποτελεί πλέον «επιδημία» στις εύπορες χώρες. Τα προβλήματα ψυχικής υγείας είναι διαδεδομένα στους νοσηρά παχύσαρκους ασθενείς και σε εκείνους που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση. Συμπεριφορές αυτοτραυματισμού, συμπεριλαμβανομένων του αυτοκτονικού ιδεασμού και των αποπειρών αυτοκτονίας, είναι ένα συχνό φαινόμενο μεταξύ των υποψηφίων για βαριατρικές επεμβάσεις. Είναι ασαφές, ωστόσο, εάν αυτές οι συμπεριφορές μετριάζονται ή επιδεινώνονται με τη χειρουργική επέμβαση.
Η μελέτη
Ο Junaid Α Bhatti, MBBS, M.Sc., Ph.D., από το Ινστιτούτο Έρευνας του νοσοκομείου Sunnybrook, στο Τορόντο και οι συνεργάτες του μελέτησαν 8.815 ενήλικες από το Οντάριο του Καναδά, οι οποίοι υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση κατά της παχυσαρκίας, προκειμένου να συγκρίνουν τον κίνδυνο για συμπεριφορές αυτοτραυματισμού πριν και μετά την επέμβαση. Κάθε ασθενής παρακολουθήθηκε για 3 χρόνια πριν και 3 χρόνια μετά το χειρουργείο. Οι ερευνητές κατηγοριοποίησαν 4 διακριτούς μηχανισμούς συμπεριφοράς αυτοτραυματισμού: τα φάρμακα, το αλκοόλ, τη δηλητηρίαση από τοξικές χημικές ουσίες και τα φυσικά τραύματα.
Σε ένα σύνολο 111 ασθενών καταγράφηκαν 158 περιπτώσεις αυτοτραυματισμού στα Επείγοντα, κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης. Ωστόσο, όπως γράφουν οι ερευνητές, παρόλο που τα περιστατικά αυτά ήταν λίγα, αυξήθηκαν σημαντικά (κατά περίπου 50 τοις εκατό) μετά από τη χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, σχεδόν όλα αφορούσαν σε ασθενείς οι οποίοι είχαν ιστορικό διαταραχής της ψυχικής υγείας. Η δηλητηρίαση από φάρμακα ήταν ο πιο κοινός μηχανισμός απόπειρας αυτοκτονίας, ενώ οι περισσότεροι αυτοτραυματισμοί συνέβησαν στη δεύτερη και τρίτη μετεγχειρητική χρονιά.
Πιθανές αιτίες
Οι συγγραφείς αναφέρουν ότι η βιβλιογραφία προσφέρει διάφορους λόγους για τη συσχέτιση μεταξύ της Βαριατρικής Χειρουργικής και του επακόλουθου κινδύνου αυτοτραυματισμού, συμπεριλαμβανομένων των μεταβολών στο μεταβολισμό της αλκοόλης μετά την επέμβαση, της υποκατάστασης των τροφίμων με κατάχρηση ουσιών, του αυξημένου στρες και άγχους σε μετεγχειρητικούς ασθενείς και της επίδρασης της χειρουργικής επέμβασης στα επίπεδα των νευρορμονών, καταστάσεις οι οποίες μπορεί να αποτελούν τους «διαμεσολαβητές» μεταξύ της κατάθλιψης και των αυτοκτονιών.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτές οι ανεπιθύμητες ενέργειες υπονομεύουν τα συνολικά οφέλη της Βαριατρικής Χειρουργικής. Τα ευρήματα της μελέτης θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα για τους χειρουργούς Βαριατρικής και τους γιατρούς έκτακτης ανάγκης στη μετεγχειρητική παρακολούθηση. Παράλληλα επισημαίνουν το κενό που υπάρχει στην μετεγχειρητική ψυχολογική παρακολούθηση, σε αντίθεση με τα αυστηρά κριτήρια που απαιτούνται για την υποβολή στην επέμβαση.
Για την αποκάλυψη των πιθανών μηχανισμών που οδηγούν τους ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε βαριατρικές επεμβάσεις σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, απαιτείται περεταίρω έρευνα.
«Η μελέτη του Bhatti και των συνεργατών του υπογραμμίζει τη μοναδική ευπάθεια των ασθενών που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση και μας αναγκάζει να εξετάσουμε προσεκτικά γιατί τα ποσοστά αυτοκτονιών είναι πάνω από 4 φορές υψηλότερα σε αυτούς τους ασθενείς από ό, τι στο γενικό πληθυσμό. Η Βαριατρική Χειρουργική είναι κάτι περισσότερο από μια επέμβαση και είναι καιρός να την αναγνωρίσουμε και να την αντιμετωπίσουμε ως τέτοια», γράφουν οι ερευνητές.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση JAMA Surgery.
