Σύμφωνα με νέα έρευνα, οι άνθρωποι που βρίσκονται σε κοινωνική απομόνωση αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο για άνοια.
Σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στην κοινωνική απομόνωση από συγγενείς και φίλους και στην πιθανότητα άνοιας αναδεικνύει νέα βρετανο-κινεζική μελέτη. Συγκεκριμένα, η έρευνα έδειξε ότι η κοινωνική απομόνωση συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο άνοιας καθώς διαπιστώθηκε ότι οι κοινωνικά απομονωμένοι άνθρωποι έχουν μικρότερο όγκο σε ζωτικές περιοχές του εγκεφάλου τους που σχετίζονται με τις γνωστικές λειτουργίες.
Ερευνητές των πανεπιστημίων Κέιμπριτζ, Γουόρικ και Φουντάν (Σαγκάη), με επικεφαλής τον δρα Τζιανφένγκ Φενγκ, ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 463.000 ανθρώπους στη Βρετανία με μέση ηλικία τα 57 έτη στην αρχή της μελέτης, οι οποίοι παρακολουθήθηκαν επί 12 χρόνια. Από αυτούς τους ανθρώπους, οι 41.886 (το 9%) θεωρήθηκαν κοινωνικά απομονωμένοι και οι 29.036 (το 6%) ένιωθαν μοναξιά.
Στη διάρκεια της έρευνας σχεδόν 5.000 άτομα διαγνώστηκαν με άνοια. Διαπιστώθηκε ότι υπήρχε σημαντική συσχέτιση ανάμεσα στην κοινωνική απομόνωση από συγγενείς και φίλους και στην πιθανότητα άνοιας, κάτι που δεν ίσχυε στον ίδιο βαθμό στην περίπτωση της μοναξιάς, καθώς στο μεγαλύτερο βαθμό (σε ποσοστό 75%) είναι η κατάθλιψη που συνοδεύει τη μοναξιά – και όχι η ίδια η μοναξιά – που εξηγεί τη σχέση μοναξιάς-άνοιας.
Η μοναξιά αποτελεί ένα υποκειμενικό αίσθημα απομόνωσης, ενώ η κοινωνική απομόνωση είναι μια αντικειμενική κατάσταση. Οι κοινωνικά απομονωμένοι βρέθηκαν να έχουν λιγότερη φαιά ουσία στις εγκεφαλικές περιοχές που εμπλέκονται στη μάθηση και στη σκέψη, κάτι που δείχνει ότι η κοινωνική απομόνωση αποτελεί παράγοντα κινδύνου για επερχόμενη άνοια.
Σύμφωνα με τον Δρ.Τζιανφένγκ Φενγκ, ένας εκ των επικεφαλής της έρευνας, “οι άνθρωποι που αναφέρουν υψηλά επίπεδα κοινωνικής απομόνωσης έχουν σημαντικές διαφορές στον όγκο του εγκεφάλου τους, που σχετίζεται με τη γνωστική λειτουργία και την άνοια. Δεδομένων αυτών των ευρημάτων της μελέτης μας, η κοινωνική απομόνωση μπορεί να συνιστά πρώιμο δείκτη για αυξημένο κίνδυνο άνοιας”.
Οι ερευνητές εστίασαν στο γεγονός ότι η κοινωνική απομόνωση αποτελεί ένα σοβαρό αλλά παραγνωρισμένο πρόβλημα δημόσιας υγείας, που συχνά σχετίζεται με τα γηρατειά. Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο Δρ.Τζιανφένγκ Φενγκ, «εν μέσω της πανδημίας Covid-19, η κοινωνική απομόνωση, δηλαδή η αποκοπή από τα κοινωνικά δίκτυα, εντάθηκε ακόμη περισσότερο. Είναι έτσι πιο σημαντικό από ποτέ να εντοπίζουμε τους ανθρώπους που είναι κοινωνικά απομονωμένοι και να τους βοηθάμε να συνδεθούν ξανά με την κοινότητα τους”.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Neurology. https://n.neurology.org/
