Αν ένας ηλικιωμένος αρχίζει να βαδίζει πιο αργά από ό,τι συνήθιζε, αντιμετωπίζει αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσει άνοια, ιδίως αν παράλληλα παρουσιάζει εξασθένηση της μνήμης του, όπως προέκυψε από μια νέα έρευνα Αυστραλών και Αμερικανών επιστημόνων.
Οι επιστήμονες, με επικεφαλής τη δρα Τάνια Κολίερ του αυστραλιανού Πανεπιστημίου Μόνας, προτού καταλήξουν στο παραπάνω συμπέρασμα ανέλυσαν στοιχεία για 16.855 άτομα άνω των 65 ετών.
Όπως διαπίστωσαν όσοι βάδιζαν με ταχύτητα κατά τουλάχιστον 5% (μείωση 0,05 μέτρων ανά δευτερόλεπτο) πιο αργή κάθε χρόνο, ήταν πιθανότερο να αναπτύξουν άνοια στο μέλλον. Ο κίνδυνος ήταν πιο αυξημένος αν, παράλληλα με το βραδύτερο περπάτημα, είχαν σταδιακά πιο ασθενή μνήμη. Σε παρόμοιο συμπέρασμα είχε καταλήξει και μια αμερικανική έρευνα του 2020 σε σχεδόν 9.000 άτομα.
Η αλήθεια είναι ότι και παλαιότερες μελέτες έχουν δείξει ότι η αεροβική άσκηση όπως το γρήγορο περπάτημα, το τρέξιμο, το κολύμπι, το ποδήλατο και ο χορός, μπορούν να βάλουν «φρένο» στα προβλήματα μνήμης. Ωστόσο, η ύπαρξη ήπιας γνωστικής εξασθένησης δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι αποτελεί πρόδρομο άνοιας. Μόνο το 10% έως 20% των ατόμων άνω των 65 ετών με ήπια γνωστική και μνημονική εξασθένηση τελικά εμφανίζουν άνοια.
Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα τα συμπτώματα παραμένουν τα ίδια στο πέρασμα του χρόνου ή και βελτιώνονται, αν ο ηλικιωμένος κάνει μια ζωή σωματικά και νοητικά δραστήρια.
Η σχετική δημοσίευση έγινε στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «JAMA Network Open»,
(Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση: https://jamanetwork.com/journals/jamanetworkopen/fullarticle/2792815)
