Γράφει η Παρασκευή Κουτρολού-Σωτηροπούλου MD,FACC, Ειδική Καρδιολόγος
Για τους καρδιολόγους οι αρρυθμίες είναι ένα συχνό καρδιολογικό πρόβλημα. Ασθενείς μου με επισκέπτονται στο ιατρείο και μου λένε ότι εμφανίζουν συμπτώματα τα οποία περιγράφουν σαν «φτερούγισμα» στην καρδιά ή ταχυπαλμίες ή ότι η καρδιά «χάνει» παλμούς. Σε κάποιες περιπτώσεις αυτά τα συμπτώματα μπορεί να συνοδεύονται από ξαφνική δύσπνοια ή ζάλη ή ακόμη και συγκοπτικό επεισόδιο ή προκάρδιο άλγος.
Η διάγνωση της αρρυθμίας πραγματοποιείται είτε με απλό ηλεκτροκαρδιογράφημα εάν ο ασθενής έχει την αρρυθμία την στιγμή που διενεργείται το ηλεκτροκαρδιογράφημα, είτε με holter ρυθμού.
Ορισμένες από αυτές τις αρρυθμίες είναι αθώες, προέρχονται από υπερκοιλιακές εστίες, δηλαδή από τους κόλπους της καρδιάς, και αντιμετωπίζονται είτε με φαρμακευτική αγωγή είτε με κατάλυση (ablation).
Η πιο συχνή αρρυθμία είναι η κολπική μαρμαρυγή η οποία σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να ευθύνεται για πρόκληση εγκεφαλικού επεισοδίου, ιδιαίτερα σε ασθενείς με παράγοντες κινδύνου όπως υπέρταση, διαβήτη, στεφανιαία νόσο, καρδιακή ανεπάρκεια ή μεγάλη ηλικία. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι απαραίτητη η έναρξη αντιπηκτικής αγωγή , εάν δεν υπάρχει αντένδειξη, για αποφυγή αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και περαιτέρω αγωγή, είτε με φάρμακα είτε με κατάλυση (ablation), αναλόγως πάντα την περίπτωση.
Οι αρρυθμίες οι οποίες προέρχονται από τις κοιλίες είναι συνήθως πιο σοβαρές και οφείλονται σε κάποια πάθηση της καρδιάς όπως μυοκαρδιοπάθεια και στεφανιαία νόσος. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να είναι απαραίτητη, εκτός της φαρμακευτικής αγωγής και η τοποθέτηση απινιδωτή.
