Το κάπνισμα αποτελεί γνωστό παράγοντα κινδύνου για τα περισσότερα νεοπλάσματα καθώς και για καρδιαγγειακά και αναπνευστικά νοσήματα. Στο πλαίσιο αυτό έχουν αναπτυχθεί παγκοσμίως ιατρεία διακοπής του καπνίσματος και γίνονται εκστρατείες ενημέρωσης για την αποτροπή έναρξης ή τη διακοπή αυτής της βλαβερής για την υγεία συνήθειας.
Ειδικά για τους ασθενείς με καρκίνο μαστού είναι γνωστό ότι η θνητότητα όσων καπνίζουν κατά τη διάγνωση είναι περίπου 25% μεγαλύτερη έναντι των μη καπνιστών. Τα δεδομένα όμως για το όφελος από τη διακοπή του καπνίσματος μετά τη διάγνωση της νόσου δεν είναι ισχυρά.
Όπως αναφέρουν οι Καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Καθηγήτρια), Μιχάλης Λιόντος (Επίκουρος Καθηγητής), Φλώρα Ζαγουρή (Καθηγήτρια) και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής και Πρύτανης ΕΚΠΑ), πρόσφατη μελέτη από την Ασία που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Cancers καταδεικνύει ότι η διακοπή του καπνίσματος μειώνει τον κίνδυνο θανάτου από τη νόσο κατά περισσότερο από 50% έναντι όσων συνεχίζουν το κάπνισμα.
Πρόκειται για μια αναδρομική πληθυσμιακή μελέτη από την Ταϊβάν που ενέταξε το διάστημα 2011-2017 περισσότερες από 54.000 γυναίκες με νεοδιάγνωση καρκίνου του μαστού. Στη μελέτη αυτή καταγράφηκαν χαρακτηριστικά της νόσου και των διατροφικών συνηθειών των ασθενών όπως και η κατανάλωση αλκοόλ και το κάπνισμα. Η μελέτη επιβεβαίωσε ότι η συνολική θνητότητα όπως και η ειδική από τη νόσο θνητότητα ήταν αυξημένες κατά 22% και 25% αντίστοιχα στους καπνιστές έναντι των μη καπνιστών μετά από την προσαρμογή των δεδομένων για μια σειρά παραγόντων όπως η ηλικία, το στάδιο, ο δείκτης μάζας σώματος, η συνύπαρξη άλλων χρονίων νοσημάτων και το είδος της θεραπείας που έλαβαν.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, ο κίνδυνος αυξάνει ακόμη περισσότερο για τις γυναίκες άνω των 55 ετών. Ειδικά βέβαια για την υποομάδα των ασθενών με προχωρημένη νόσο (στάδια ΙΙΙ και IV) δεν φάνηκε να υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ καπνιστών και μη καπνιστών. Τέλος, όταν συγκρίθηκαν οι ασθενείς που συνέχιζαν να καπνίζουν μετά τη διάγνωση έναντι όσων σταμάτησαν το κάπνισμα, οι καπνιστές είχαν μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου, ιδίως οι γυναίκες ηλικίας 45-64 ετών.
Το κάπνισμα είναι γνωστό ότι επάγει μεταλλάξεις του γονίδιου TP53 που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού. Μάλιστα, σύμφωνα με πρόσφατη δημοσίευση της Δρας Ζαγουρή στο περιοδικό Oncotarget, οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού που φέρουν μεταλλάξεις στο γονίδιο αυτό έχουν και χειρότερη πρόγνωση. Επιπλέον όμως, το κάπνισμα σε ασθενείς με καρκίνο μαστού σχετίζεται με μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης δεύτερων νεοπλασμάτων κυρίως στον πνεύμονα αλλά και επιπλοκών κατά τη διάρκεια της αντινεοπλασματικής θεραπείας.
Το κάπνισμα είναι γνωστό ότι επάγει μεταλλάξεις του γονίδιου TP53 που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού. Μάλιστα, πρόσφατη δημοσίευση της Κας Ζαγουρή στο περιοδικό Oncotarget κατέδειξε ότι οι γυναίκες με καρκίνο μαστού που φέρουν μεταλλάξεις στο γονίδιο αυτό έχουν και χειρότερη πρόγνωση. Επιπλέον όμως, το κάπνισμα σε ασθενείς με καρκίνο μαστού σχετίζεται με μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης δεύτερων νεοπλασμάτων κυρίως στον πνεύμονα αλλά και επιπλοκών κατά τη διάρκεια της αντινεοπλασματικής θεραπείας.
Συνεπώς, τα δεδομένα της μελέτης επιβεβαιώνουν και για τον καρκίνο του μαστού τη σημασία της διακοπής του καπνίσματος τόσο για την μείωση του κινδύνου εμφάνισης της νόσου, όσο και μεταξύ αυτών που θα διαγνωσθούν με τη νόσο για την αύξηση της επιβίωσής τους.
