Ένα «καλό» κλάμα θα μπορούσε πράγματι να σας κάνει να αισθανθείτε καλύτερα, ύστερα από τη συναισθηματική σας πτώση, σύμφωνα με μελέτη από την Ολλανδία.
Παρά το γεγονός ότι οι άνθρωποι είναι τα μόνα είδη που είναι σε θέση να «χύσουν» συναισθηματικά δάκρυα, λίγα είναι γνωστά για τη λειτουργία του κλάματος. Ενώ ορισμένοι ερευνητές το βλέπουν σαν μια «κραυγή» για υποστήριξη, παρηγοριά ή βοήθεια, άλλοι πιστεύουν ότι ο κύριος ρόλος του είναι να ανακουφίζει τα συναισθήματα.
Διαφορετικοί τύποι μελετών με επίκεντρο την τελευταία, ωστόσο, παρέχουν αντιφατικά αποτελέσματα. Ανασκοπικές μελέτες που βασίζονται σε αυτό-αναφορές, υποστηρίζουν τους ισχυρισμούς ότι το κλάμα παρέχει συναισθηματική ανακούφιση και τελικά επηρεάζει τη διάθεση προς το καλύτερο. Σε αντίθεση, οι εργαστηριακές μελέτες που χρησιμοποιούν τις αισθηματικές ταινίες, συχνά εμφανίζουν μια σταθερή μείωση της διάθεσης αμέσως μετά από ένα συναισθηματικό γεγονός.
Στη νέα μελέτη, η ερευνητική ομάδα βιντεοσκόπησε τους συμμετέχοντες ενώ παρακολουθούσαν τις ταινίες «Η ζωή είναι ωραία» και «Hachi: Η ιστορία ενός σκύλου», οι οποίες προκαλούν συναισθηματική φόρτιση και στη συνέχεια, τους ζητήθηκε να αναφέρουν το πώς αισθάνθηκαν.
Σε μια προσπάθεια να κατανοήσουν τα αντιφατικά αποτελέσματα των προηγούμενων μελετών, οι ερευνητές με επικεφαλής τον Asmir Gra?anin του Πανεπιστημίου του Τίλμπουργκ, στην Ολλανδία , επέκτειναν τη μεθοδολογία που χρησιμοποίησαν σε προηγούμενες εργαστηριακές μελέτες. Εξέτασαν τόσο την άμεση, όσο και την καθυστερημένη επίδραση του κλάματος στη διάθεση των συμμετεχόντων, σε ελεγχόμενο εργαστηριακό περιβάλλον.
Οι δύο ταινίες που παρουσιάστηκαν στους 60 συμμετέχοντες είναι γνωστό ότι προκαλούν κλάμα. Αμέσως μετά, οι 28 συμμετέχοντες που έκλαψαν και οι 32 που δεν «έχυσαν» ούτε ένα δάκρυ ρωτήθηκαν πώς αισθάνθηκαν, ενώ τους ζητήθηκε, επίσης, να αξιολογήσουν τις διαθέσεις τους 20 και 90 λεπτά αργότερα.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η διάθεση όσων δεν έκλαψαν ήταν αμετάβλητη και ανεπηρέαστη αμέσως μετά την παρακολούθηση των ταινιών. Από την άλλη πλευρά, η διάθεση αυτών που έκλαψαν, ήταν εμφανώς «πεσμένη». Μέσα σε 20 λεπτά, ωστόσο, η διάθεσή τους είχε επανέλθει στο επίπεδο που είχε αναφερθεί πριν από την εξέταση. Τέλος, μετά από 90 λεπτά, αυτοί που έκλαψαν ανέφεραν ακόμη και καλύτερη διάθεση, σε σύγκριση με αυτήν που είχαν πριν από την έναρξη των ταινιών. Το πόσες φορές έκλαψαν δεν φάνηκε να επηρεάζει τις μεταβολές στη διάθεση.
Σύμφωνα με τον Gra?anin, αυτό που κάνει όσους έκλαψαν να αισθάνονται σαν να βρίσκονται σε πολύ καλύτερη διάθεση αργότερα, είναι η μετάβαση από την πτώση στην επαναφορά των συναισθημάτων στα προηγούμενα επίπεδα.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Motivation and Emotion.
