Η οστεοπόρωση είναι μια πάθηση χωρίς εμφανή συμπτώματα, και αυτός είναι ο λόγος που την αποκαλούν και «σιωπηλή νόσο». Κάποιος που έχει οστεοπόρωση και μειωμένη οστική μάζα, στις περισσότερες περιπτώσεις, το αντιλαμβάνεται όταν η νόσος είναι πλέον προχωρημένη και συνήθως μετά από κάποιο κάταγμα.
Καθώς η οστεοπόρωση εξελίσσεται, μερικά από τα παρακάτω συμπτώματα μπορούν να σας οδηγήσουν στην υποψία ύπαρξης της νόσου:
- μείωση του ύψους
- κεκλιμένη πλάτη (εμφάνιση καμπούρας): η κύφωση, αυτή, όπως είναι η ονομασία της, οφείλεται στη συμπίεση των σπονδύλων και μπορεί να προκαλέσει πόνο στην πλάτη και τον αυχένα
- ούλα που υποχωρούν
- εξασθενημένη δύναμη λαβής
- αδύναμα και εύθραυστα νύχια
Τρόπος διάγνωσης της οστεοπόρωσης
Για τη σωστή και έγκαιρη διάγνωση είναι σημαντικό να αναφερθούν στο γιατρό που θα επισκεφθείτε όλα τα παρακάτω:
- Οποιαδήποτε κατάγματα σας έχουν συμβεί στο παρελθόν
- Συνήθειες του τρόπου ζωής σας, όπως διατροφή, άσκηση, χρήση αλκοόλ και ιστορικό καπνίσματος
- Τρέχουσες ή προηγούμενες ιατρικές καταστάσεις και φάρμακα που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη χαμηλή οστική μάζα και στον αυξημένο κίνδυνο κατάγματος
- Το οικογενειακό σας ιστορικό οστεοπόρωσης καθώς και άλλων ασθενειών
- Το ιστορικό της εμμήνου ρύσεως, αν είστε γυναίκα
Τα στοιχεία που θα ελέγξει στη συνέχεια ο γιατρός σας είναι:
- Πιθανή απώλεια ύψους και βάρους
- Αλλαγές στη στάση του σώματος
- Ισορροπία και βάδισμα
- Μυϊκή δύναμη, όπως η ικανότητά να σηκώνεστε από το κάθισμα χωρίς να χρησιμοποιείτε τα χέρια σας.
Οι εργαστηριακές εξετάσεις που είναι σημαντικό να κάνετε για τη οριστική διάγνωση της οστεοπόρωσης
Συγκεκριμένες εργαστηριακές εξετάσεις αίματος και ούρων μπορεί να «αποκαλύψουν» πιθανές αιτίες που οδηγούν σε απώλεια οστικής μάζας. Μερικές από τις εξετάσεις αυτές είναι:
- Μέτρηση ασβεστίου και φωσφόρου αίματος: συνήθως οι τιμές είναι φυσιολογικές στην οστεοπόρωση, αλλά μπορεί να είναι αυξημένες σε άλλες ασθενειών των οστών.
- Συλλογή ούρων 24ώρου για μέτρηση ασβεστίου και φωσφόρου
- Μέτρηση 25-ύδροξυ-βιταμίνης D: έλλειψη της βιταμίνης μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη απορρόφηση ασβεστίου.
Λαμβάνοντας όλα τα παραπάνω υπόψη, ο γιατρός θα αποφασίσει αν χρειάζεται να προχωρήσετε σε μέτρηση οστικής πυκνότητας. Η πιο συνηθισμένη εξέταση για τη μέτρηση της οστικής πυκνότητας είναι η μέθοδος DXA ή DEXA (απορροφησιομετρία ακτίνων Χ διπλής ενέργειας).
Πρόκειται για μία γρήγορη, ανώδυνη και μη επεμβατική εξέταση κατά την οποία ένας σαρωτής σκανάρει το σώμα σας ενώ είστε ξαπλωμένος/η. Η εξέταση μετρά την οστική πυκνότητα του σκελετού σε διάφορες περιοχές οι οποίες έχει φανεί ότι είναι επιρρεπείς σε κατάγματα, όπως το ισχίο και η σπονδυλική στήλη. Η μέτρηση αυτή θεωρείται ο πιο αξιόπιστος τρόπος για τη διάγνωση της οστεοπόρωσης και την πρόβλεψη του κινδύνου κατάγματος.
