Διαβάστε πως λειτουργεί ο βελονισμός και δείτε σε τι διαφέρει η Δυτική με την κινέζικη ιατρική
Γράφει η Δρ. Κωνσταντίνα Θεοδωράτου Γενικός Ιατρός Βελονίστρια MSc στον Βελονισμό Ιατρ. Ψυχολογία Σύμβουλος Ολοκληρωμένης Ιατρικής
Η Δυτική Ιατρική
Η εικόνα που έχουμε για την Ιατρική ανταποκρίνεται στη δυτική εκδοχή της. Σύμφωνα με αυτήν, κάθε ασθένεια, την οποία ανακαλύπτουμε μέσω των εργαστηριακών εξετάσεων, αντιμετωπίζεται ως μια διαταραχή του οργανισμού, που θεραπεύεται στις απλές περιπτώσεις με τη χορήγηση φαρμάκων και στις δυσκολότερες με χειρουργική επέμβαση.
Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι ένα σύνολο κυττάρων που προέρχεται από το γονιμοποιημένο ωάριο με το συνεχή πολλαπλασιασμό του. Η διαδικασία αυτή για να επιτευχθεί απαιτεί ένα ποσό ενέργειας το οποίο παράγεται από τα ίδια τα κύτταρα και συνεχώς μετατρέπεται και μεταφέρεται από το ένα στο άλλο. Δημιουργείται έτσι μέσω ουσιών, μία κυκλοφορία ενέργειας στον οργανισμό που συνδέει τα κύτταρα μεταξύ τους κατά ομάδες , σχηματίζοντας τα όργανα και τελικά ο ανθρώπινος οργανισμός αποκτά την μορφή ενός ενιαίου συνόλου, ικανού να επιτελέσει τις βασικές του λειτουργίες ( π.χ. αναπνοή , θρέψη), να κινείται, να σκέπτεται, να επικοινωνεί με το εξωτερικό περιβάλλον.
Η μεταφορά εντολών στον οργανισμό γίνεται μέσω του νευρικού μας συστήματος και μιας σειράς ουσιών που παράγεται μετά από κάθε ερέθισμα-πληροφορία. Στο σημείο πού τοποθετείται η βελόνα δημιουργείται ένας τοπικός μηχανικός ερεθισμός που διεγείρει τα νευρικά κύτταρα της περιοχής αυτής. Η διέγερση αυτή δίνει μία εντολή στο αντίστοιχο τμήμα του νευρικού μας συστήματος. Η εντολή αυτή κινιτοποιεί μία συγκεκριμένη λειτουργία του οργανισμού και είναι αυτή που έχει το θεραπευτικό αποτέλεσμα: για παράδειγμα όταν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε έναν πόνο ισχιαλγίας τοποθετούμε τις βελόνες στην περιοχή του ισχιακού νεύρου και η διέγερση αυτή αυξάνει τις ενδογενείς παυσίπονες και μυοχαλαρωτικές ουσίες.
Η πρόοδος της φυσιολογίας, η ανάπτυξη νέων τεχνικών απεικόνισης και η περιγραφή ενδογενών ρυθμιστικών μηχανισμών στη δεκαετία του ΄90 μας επέτρεψε να διευκρινίσουμε και να κατανοήσουμε μέρος των θεραπευτικών μηχανισμών τους οποίους ενεργοποιεί ο βελονισμός και μέσω των οποίων επιτυγχάνεται η θεραπεία. Το σώμα μας διαθέτει ένα σημαντικό οπλοστάσιο κατά του πόνου, το οποίο δεν μπορεί πάντοτε να ενεργοποιηθεί από μόνο του. Με ειδικές τεχνικές βελονισμού μεγάλος αριθμός ενδογενών παυσίπονων ουσιών (ουσίες που παράγονται από κύτταρα ή ιστούς του σώματος) μεταφέρονται με την κυκλοφορία του αίματος, με το εγκεφαλονωτιαίο υγρό και με τις νευρικές ίνες σε ειδικούς στόχους και δρουν παυσίπονα ή κατευναστικά.
Η κινέζικη Ιατρική
Απέναντι σε αυτή τη θεώρηση υπάρχει και μια άλλη: Στην Κινέζικη Ιατρική ο άνθρωπος θεωρείται ως το σύνολο της ενέργειας που αποκτά από τους γονείς, τις τροφές και το περιβάλλον. Η ενέργεια υπάρχει και κυκλοφορεί στον οργανισμό του και είναι υπεύθυνη για την ομαλή λειτουργία όλων των κυττάρων του.
Η κυκλοφορία αυτή γίνεται μέσα σε συγκεκριμένα “κανάλια” που ονομάζονται Μεσημβρινοί – κάτι αντίστοιχο με τα νεύρα της Κλασικής Ιατρικής μεταφέρουν δηλαδή πληροφορίες στα διάφορα όργανα του σώματος. Όταν το ποσό της ενέργειας και η κυκλοφορία της είναι φυσιολογικά τότε και οι λειτουργίες του οργανισμού είναι φυσιολογικές, συνεπώς έχουμε υγεία. Όταν από κάποιο εξωτερικό ή εσωτερικό παράγοντα διαταραχθεί η ομαλή ροή της ενέργειας του οργανισμού παρουσιάζεται κάποιο σύμπτωμα και ασθένεια.
Η θεραπεία αποσκοπεί στην αποκατάσταση της διαταραχής αυτής. Το ιστορικό, τα συμπτώματα και ο εργαστηριακός έλεγχος αποκαλύπτουν ποιος Μεσημβρινός ή Μεσημβρινοί παρουσιάζουν ενεργειακή διαταραχή. Σε ορισμένα σημεία των Μεσημβρινών αυτών, γίνεται ο βελονισμός.
Ο βελονισμός είναι μια από τις αρχαιότερες επεμβατικές θεραπευτικές τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν στον πλανήτη. Κοιτίδα της αρχαίας αυτής τέχνης θεωρείται η Κίνα. Σύμφωνα με αρχαιολογικά ευρήματα, μεταξύ του 3000 και 2500 π.Χ., στην περιοχή του Κίτρινου Ποταμού αναπτύχθηκε ένας σπουδαίος πολιτισμός. Ανάμεσα στα άλλα επιτεύγματά του, η ιατρική επιστήμη γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη την εποχή του αυτοκράτορα Σεν Νούνγκ (2700 π.Χ.).
Στην ίδια ιστορική περίοδο (2698-2599 π.Χ.) ο Χοάνγκ Τι (Κίτρινος Αυτοκράτορας) θρυλείται ότι έγραψε ένα μεγάλο ιατρικό έργο που ονομάζεται Νει Κίνγκ (βιβλίο Ιατρικής). Αν οι ισχυρισμοί των ιστορικών γίνουν δεκτοί, το έργο αυτό πρέπει να είναι το αρχαιότερο γνωστό ιατρικό βιβλίο εσωτερικής παθολογίας στον κόσμο (Classic of Internal Medicine). Γνωρίζοντας περιόδους ακμής (δυναστεία των Μινγκ 1368 – 1644 μ.Χ.) και παρακμής (δυναστεία Dao Guang 1822 – 1950 μ.Χ.) το θεραπευτικό σύστημα του βελονισμού παρέμεινε αναλλοίωτο μέχρι τις μέρες μας.
