Μεγάλο κίνδυνο να εμφανίσουν σοβαρά καρδιαγγειακά νοσήματα, μετά την ηλικία των 30 χρόνων, διατρέχουν τα παιδιά και οι έφηβοι που πάσχουν από υπερχοληστερολαιμία. Όμως, υπάρχει τρόπος να ανατραπούν τα δεδομένα. Αρκεί να διαγνωστεί έγκαιρα και να ληφθούν τα απαραίτητα μέτρα.
Την έχουμε συνδέσει κυρίως με τις μεγαλύτερες ηλικίες, όμως η «χοληστερίνη» μπορεί να βάλει «στόχο» και τα μικρά παιδιά. Η οικογενής υπερχοληστερολαιμία, όπως αποκαλείται η «παιδική» χοληστερίνη αποτελεί το συχνότερο κληρονομικό νόσημα στον ανθρώπινο οργανισμό διεθνώς (1/300 – 1/500 γεννήσεις). Αυτό σημαίνει ότι οι πάσχοντες έχουν πολύ υψηλές τιμές χοληστερόλης, που δεν οφείλονται στη διατροφή, αλλά σε παθολογικό γονίδιο. Εάν ένας γονιός έχει οικογενή υπερχοληστεριναιμία τότε υπάρχει 50% πιθανότητα να κληροδοτήσει αυτή τη διαταραχή στο γιο ή την κόρη του. Αυτοί είναι και οι γονείς που θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί και να παρακολουθούν με υπευθυνότητα την υγεία των παιδιών τους.
Τα παιδιά αυτά φέρουν το γονίδιο από την γέννησή τους και διατρέχουν 60 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο από τον γενικό πληθυσμό να αναπτύξουν σοβαρές καρδιαγγειακές παθήσεις, νωρίς στη μετέπειτα ζωή τους. Πρόκειται για μία πάθηση που, δυστυχώς, δεν εντοπίζεται εύκολα, καθώς οι λιλιπούτειοι ασθενείς δεν εμφανίζουν συμπτώματα που προδίδουν την ύπαρξη της νόσου.
Οι επιπτώσεις
Περίπου το 80% της ολικής παραγωγής χοληστερόλης αίματος στον άνθρωπο προέρχεται από το ήπαρ. Τα υψηλά επίπεδα της LDL χοληστερόλης (η γνωστή σε όλους ως «κακή» χοληστερόλη) προκαλούν αλλοιώσεις στα αγγεία των παιδιών και των εφήβων και, έτσι, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος για εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων στις ηλικίες μεταξύ 30-50 ετών.
Η ώρα της διάγνωσης
Παρά το γεγονός ότι στην οικογενή υπερχοληστερολαιμία τα επίπεδα χοληστερόλης εμφανίζονται υψηλά από τη γέννηση, η πιο σωστή ηλικία για την ανίχνευση της νόσου είναι μεταξύ 2-3 ετών σε όλα τα παιδιά και, ειδικότερα, σε αυτά που ανήκουν σε οικογένειες με παράγοντες υψηλού κινδύνου. Αν η εξέταση είναι αρνητική τότε δεν υπάρχει ανησυχία ότι η νόσος θα εμφανισθεί αργότερα. Αν, όμως, επιβεβαιωθεί ότι και το παιδί έχει οικογενή υπερχοληστεριναιμία τότε πρέπει από την παιδική ηλικία να εφαρμοσθεί η κατάλληλη θεραπεία και να γίνουν οι απαραίτητες αλλαγές στον τρόπο ζωής, προκειμένου να αποφευχθούν οι συνέπειες από τη νόσο.
