Ο διαβήτης της κύησης είναι ο διαβήτης που εκδηλώνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Συνήθως δημιουργείται όταν ο οργανισμός της γυναίκας παύει να παράγει ινσουλίνη ή να προκαλεί αντίσταση σ’ αυτήν.
Οι περισσότερες γυναίκες που διαγνώστηκαν με διαβήτη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θέτουν στο γιατρό τους την ίδια πάντα ερώτηση, « θα παραμείνει ο διαβήτης και μετά τον τοκετό;”. Στην ερώτηση αυτή απαντά ο Μαιευτήρας Γυναικολόγος – Χειρουργός Μαστού Θεόδωρος Λιακάκος MD, PhD. (http://www.drliakakos.gr/)
Όλες οι έγκυες αναπτύσσουν μια σχετική αντίσταση στην ινσουλίνη. Αυτό οφείλεται στην αμφίδρομη δράση μεταξύ των ορμονών της κύησης και της ευαισθησίας των κυττάρων στη δράση της ινσουλίνης. Τις περισσότερες φορές, το πάγκρεας και οι ιστοί του σώματος προσαρμόζονται σε αυτή τη νέα κατάσταση. Όμως σε ορισμένες ασθενείς, που είναι παχύσαρκες ή έχουν προδιάθεση λόγω οικογενειακού ιστορικού διαβήτη για παράδειγμα, αυτή η προσαρμογή αποτυγχάνει και τότε αυτές οι έγκυες θα εμφανίσουν διαβήτη της κύησης
Ο διαβήτης κύησης εμφανίζεται συνήθως μετά τον 6ο μήνα της εγκυμοσύνης. Αφορά το 5% έως 6% των εγκύων και στο 60% των περιπτώσεων, εξαφανίζεται μετά τον τοκετό. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, θα εξελιχθεί μελλοντικά σε διαβήτη τύπου 2.
Η γλυκαιμία ήδη μετά τη γέννηση επανέρχεται στα φυσιολογικά επίπεδα. Ωστόσο, ο κίνδυνος ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2 σε μελλοντική εγκυμοσύνη ή αργότερα στη ζωή, είναι αυξημένος.
Το παιδί που γεννήθηκε από μητέρα με διαβήτη κύησης καλό θα ήταν να προσέχει κι αυτό το βάρος του και να γυμνάζεται, γιατί ενδεχομένως να παρουσιάσει παχυσαρκία στην εφηβεία ή διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη.
Είναι σημαντικό λοιπόν να προσαρμόζετε τη διατροφή σας, να ελέγχετε το βάρος σας και να ασκείστε. Η παρακολούθηση του σακχάρου από τον γιατρό παραμένει επίσης πρωταρχικής σημασίας: μετά τον τοκετό, αν όντως ο διαβήτης ήταν περιστασιακός, μετά από 2-3 μέρες ελεύθερης διατροφής ελέγχουμε το ζάχαρο και επαναλαμβάνουμε με καμπύλη σακχάρου μετά από 6 εβδομάδες. Τρεις μήνες μετά τον τοκετό συνιστάται επανεξέταση του σακχάρου νηστική και μετά από φόρτιση με γλυκόζη. Αν η τιμή του σακχάρου είναι στα φυσιολογικά επίπεδα, ο έλεγχος πρέπει να ξαναγίνει σε ένα χρόνο, μετά σε τρία χρόνια για την επόμενη δεκαετία και οπωσδήποτε πριν από κάθε νέα εγκυμοσύνη, σε συνδυασμό με την παρακολούθηση του σωματικού βάρους και συστηματική άσκηση, για να βεβαιωθούμε πως επρόκειτο όντως για κάτι περαστικό και δεν υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη τύπου ΙΙ στη μητέρα.
Είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε ότι η δίαιτα δεν είναι η ίδια για όλες τις γυναίκες και οι διαιτολόγοι οφείλουν να την εξατομικεύουν. Η δίαιτα πρέπει να είναι προσαρμοσμένη ποσοτικά και ποιοτικά, στην κάθε γυναίκα. Μόνον με αυτή την προϋπόθεση έχουμε πιθανότητες πιστής τήρησής της. Από την άλλη πλευρά, πρέπει να είμαστε λιγότερο ανεκτικοί όσον αφορά την αύξηση του βάρους γιατί είναι επιβαρυντικός παράγοντας για επιπλοκές.
Εκτιμάται ότι ο διαβήτη της κύησης είναι μια προειδοποίηση για πιθανή μελλοντική ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2. Ο κίνδυνος παραμένει για 25 έως 30 χρόνια μετά την εκδήλωση διαβήτη της κύησης. Καθώς δεν μπορούμε να καταπολεμήσουμε ούτε την ηλικία, ούτε τα γονίδια προδιάθεσης, οφείλουμε να συνεχίσουμε να προσέχουμε τη διατροφή μας, να παρακολουθούμε το βάρος μας, να αθλούμαστε και να ελέγχουμε περιοδικά το σάκχαρο μας.
