Αντώνης Αρβανιτάκης: « Ο ακρωτηριασμός άλλαξε την ζωή μου προς το καλύτερο»

Η προσωπική μαρτυρία του Personal Trainer Αντώνη Αρβανιτάκη αποδεικνύει πως όταν υπάρχει θέληση, ακόμη και μια τραυματική εμπειρία μπορεί να αποτελέσει κίνητρο και έμπνευση για δημιουργία και  προσωπική εξέλιξη.

Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη

«Το τροχαίο ατύχημα συνέβη το 2008. Πέρασα σχεδόν έξι χρόνια σε νοσοκομεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό και χρειάστηκαν αλλεπάλληλες χειρουργικές επεμβάσεις προσπαθώντας να σώσουμε ένα άκρο που όμως δεν μπορούσε να σωθεί. Οπότε, το 2013, μην έχοντας άλλη εναλλακτική, οι γιατροί προχώρησαν στον ακρωτηριασμό του ποδιού μου, σε νοσοκομείο στην Ολλανδία.

Μπορεί να φανεί παράξενο, όμως όταν μου είπαν ότι πρέπει να ακρωτηριαστεί το πόδι μου, το πρώτο που ένιωσα ήταν ανακούφιση… Ήταν η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που είχα επιτέλους ένα πραγματικό σχέδιο για το πως θα προχωρήσω στην ζωή μου. Για σχεδόν έξι χρόνια δεν ήξερα τι μου ξημερώνει, αγωνιούσα διαρκώς για το πότε θα αναρρώσει το πόδι μου, ήμουν μετέωρος, δεν μπορούσα να προχωρήσω στην ζωή μου. Έβλεπα ότι οι γύρω μου, οι συνομήλικοί μου, έκαναν πράγματα στην ζωή τους, σπούδαζαν, δημιούργησαν οικογένεια, έκαναν πράγματα για τον εαυτό τους. Εγώ, από την άλλη, ήμουν καθηλωμένος στο κρεβάτι, κάνοντας χειρουργεία το ένα μετά το άλλο και αναμένοντας πότε και εάν το πόδι μου θα γίνει καλά… Επομένως όταν μου είπαν ότι η μόνη επιλογή που είχα εκείνη τη στιγμή ήταν ο ακρωτηριασμός, το μόνο που ένιωσα ήταν ανακούφιση… Φόβο δεν ένιωσα καμία στιγμή. Ίσως γιατί είχα κάνει πολύ δουλειά με τον εαυτό μου πολύ πριν το ατύχημα και έτσι μπήκα στη διαδικασία αυτή με θαρραλέα και ξεκάθαρη σκέψη.

Η περιπέτεια υγείας που βίωσα και κυρίως ο ακρωτηριασμός άλλαξε την ζωή μου προς το καλύτερο. Όχι ότι ήταν εύκολο, η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν πολλές δύσκολες στιγμές. Όμως την ίδια στιγμή ήταν μια εμπειρία που με έκανε πιο δυνατό, με έμαθε να έχω θάρρος και να στοχεύω πιο ψηλά. Μέσα από αυτό το βίωμα έμαθα να νιώθω άνετα με τον εαυτό μου και παρά το γεγονός ότι έχασα ένα μέρος από το σώμα μου, παραδόξως έμαθα να αγαπώ περισσότερο το σώμα μου.

Μετά από ένα άσχημο συμβάν στην ζωή μας έχουμε πάντα δύο επιλογές. Στην μία περίπτωση μπορούμε να το δούμε ως ένα εμπόδιο που θα το σηκώσουμε και θα δυναμώσουμε. Στην άλλη περίπτωση μπορεί να γίνει ένα εμπόδιο που θα μας καθηλώσει και θα μας περιορίσει. Οπότε, όταν βλέπουμε το εμπόδιο σαν μια ευκαιρία για να δυναμώσουμε το πνεύμα μας, το μυαλό μας και το σώμα μας, τότε μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης και να είναι ακόμη και μια «ευλογία» στην ζωή μας.

Τα οφέλη από την άθληση είναι κοινά για όλους τους ανθρώπους. Ωστόσο για τα άτομα με τεχνητά μέλη η άθληση δεν προσφέρει μόνο σωματική και πνευματική υγεία αλλά προσφέρει και μεγαλύτερη ελευθερία και άνεση. Νιώθοντας άνετα με το τεχνητό σου άκρο και διαπιστώνοντας ότι μπορείς να κάνεις πράγματα κινησιολογικά, αυτό σε κάνει να νιώθεις μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση για τον εαυτό σου και τις δυνατότητές του.

Σε ότι με αφορά, ο αθλητισμός ήταν μέρος της ζωής μου από τότε που ήμουν μικρό παιδί. Κάποια στιγμή μπήκα και στον πρωταθλητισμό. Πήρα πολλά θετικά από τον πρωταθλητισμό, όπως για παράδειγμα η πειθαρχία. Την ίδια στιγμή όμως υπήρχαν και πολλά τοξικά στοιχεία και χρειάστηκε πολύ δουλειά στη συνέχεια για να μπορέσω να τα ξεπεράσω και να αποκτήσω μια πιο ισορροπημένη σχέση με τον αθλητισμό. Δουλεύοντας με τον εαυτό μου μπόρεσα να χτίσω μια πιο υγιή σχέση με τον αθλητισμό, έμαθα να γυμνάζομαι για να νιώθω καλύτερα, να είμαι πιο υγιής, για να έχω ισορροπία σε όλους τους υπόλοιπους τομείς της ζωής μου, και όχι να το κάνω απλά γιατί υπάρχει ένας εξωτερικός στόχος, ένα βάθρο, ένα μετάλλιο, μια αναγνώριση. Πλέον το κίνητρο, η παρακίνηση προέρχεται από μέσα μου, είναι μια εσωτερική διεργασία και αυτό με κάνει πιο χαρούμενο στην ζωή μου.

Το να συνηθίσεις ένα τεχνητό μέλος δεν είναι εύκολο. Χρειάζεται μεγάλη μεθοδικότητα. Ευτυχώς ζούμε σε μια εποχή όπου η τεχνολογία έχει προχωρήσει πολύ και έχουμε στην Ελλάδα εξαιρετικούς Προσθετικούς. Το κλειδί είναι η προοδευτική επιβάρυνση. Πολλά άτομα που έχουν πρόσθετο μέλος, και ιδιαίτερα οι άνδρες – χωρίς να είναι απόλυτο αυτό βέβαια – ξεκινάνε την προσπάθεια ίσως πιο δυναμικά, πιο «επιθετικά» από ότι πρέπει, συχνά τραυματίζονται και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κάνουν δυο βήματα μπροστά και τρία πίσω. Το «κλειδί της επιτυχίας» είναι η προσπάθεια να γίνεται σταδιακά, να χτίζεις την κάθε δεξιότητα με υπομονή, να θέτεις μικρά ορόσημα στην προσπάθειά σου και έτσι να εξελίσσεσαι. Οι γυναίκες αντίθετα εμφανίζουν άλλο μοτίβο. Ενώ έχουν δυνατότητες, οι προσπάθειές τους είναι πιο ήπιες, πιο συντηρητικές. Αυτό λοιπόν που εγώ προτείνω είναι προοδευτική επιβάρυνση αλλά και παράλληλα να μην φοβόμαστε να εξερευνούμε τα όριά μας.

Τα άτομα με τεχνητά μέλη στην χώρα μας δυστυχώς αντιμετωπίζουν πάρα πολλά προβλήματα, γιατί δεν υπάρχει υποστήριξη από το κράτος. Τολμώ να πω ότι η κατάσταση είναι τραγική. Όλες οι κυβερνήσεις που έχουν περάσει μέχρι σήμερα θα έπρεπε να ντρέπονται γιατί η στήριξή τους απέναντι σε όλους εμάς που ζούμε με τεχνητά μέλη είναι ανύπαρκτη. Είναι τόσο τραγική η κατάσταση που πολλά άτομα δυστυχώς δεν έχουν την οικονομική άνεση ούτε να αγοράσουν ένα προσθετικό μέλος αλλά ούτε και να το συντηρήσουν. H κατάσταση αυτή μας οδήγησε να δημιουργήσουμε ένα Facebook Group, την Κοινότητα Ατόμων με Τεχνητά Μέλη (https://www.facebook.com/atoma.me.texnita.meli), όπου μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας και στηρίζει ο ένας τον άλλο. Είναι σημαντικό τα άτομα με τεχνητά μέλη να μην διστάζουν να διεκδικούν και να θέτουν στόχους. Μπορούμε να κάνουμε πολλά περισσότερα πράγματα από αυτά που συνήθως πιστεύουμε ότι μπορούμε. Με τις δυνατότητες που μας προσφέρει σήμερα η τεχνολογία μπορούμε να ζήσουμε μια ζωή σχεδόν 100% φυσιολογική.

Πάντα υπάρχουν στόχοι ανεκπλήρωτοι για τους οποίους πρέπει να προσπαθούμε. Για μένα όμως ότι το πιο σημαντικό είναι να έχουμε ισορροπία στην ζωή μας και ανθρώπους που τους αγαπάμε και μας αγαπούν. Είμαι χαρούμενος με τον τρόπο που ζω την ζωή μου και για τους στόχους που έχω πετύχει μέχρι σήμερα, χωρίς αυτό βέβαια  να σημαίνει ότι δεν θέτουμε νέους στόχους συνεχώς, κάθε μέρα και κάθε στιγμή της ζωής μας».

Ο Αντώνης Αρβανιτάκης είναι Πτυχιούχος του ΤΕΦΑΑ Θεσσαλονίκης, Personal Trainer, Motivational Personal Coach, συγγραφέας best seller βιβλίων bodyweight γυμναστικής στο Amazon.com και ιδρυτής της ιστοσελίδας  https://www.bodyweightmuscle.com/ μέσω της οποίας εμπνέει και δίνει κίνητρο σε ανθρώπους να γυμναστούν στο σπίτι, χωρίς να χρειαστεί να πάνε στο γυμναστήριο.

Δείτε το βίντεο

spot_imgspot_img

Σχετικά Άρθρα

Σχετικά Άρθρα

Ιωάννα Τσαταλίδου: «Υπάρχουν ακόμη γονείς που κρύβουν τα αυτιστικά παιδιά τους»

Η Ιωάννα Τσαταλίδου είναι μια δυναμική μητέρα η οποία μεγαλώνει μόνη της τέσσερα παιδιά με διαταραχή αυτιστικού φάσματος. Στα 39 της χρόνια, τυχαία, ανακάλυψε ότι και η ίδια ανήκει στο φάσμα του αυτισμού.

Μαρία Νίτσα, η πρώτη πτυχιούχος Νηπιαγωγός στην Ελλάδα με σύνδρομο Down

Η Μαρία Νίτσα είναι η πρώτη πτυχιούχος Νηπιαγωγός στην Ελλάδα με σύνδρομο Down. Μιλά στο Liveit.gr για την απόρριψη που βίωσε στην παιδική της ηλικία, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε κατά τη διάρκεια των σπουδών της αλλά και για τα μελλοντικά της όνειρα.

Ελισάβετ Βακόλα: «Ζω με μια σπάνια και αδιάγνωστη μέχρι σήμερα νόσο»

Η 25χρονη Ελισάβετ Βακόλα, τα τελευταία 10 χρόνια αντιμετωπίζει με γενναιότητα μια σπάνια πολυσυστηματική νόσο, την οποία κανένας γιατρός μέχρι σήμερα δεν έχει κατορθώσει να διαγνώσει.