Ο αυτισμός είναι μία εκ γενετής, διά βίου, νευροαναπτυξιακή διαταραχή, η οποία επηρεάζει πολλές και σημαντικές πτυχές της λειτουργικότητας του ατόμου. Σύμφωνα με τις τελευταίες έρευνες, αυξημένα εμφανίζονται τα ποσοστά παιδιών με αυτισμό καθώς ένα στα 100 με 150 παιδιά παρουσιάζει αυτή τη διαταραχή.
Σύμφωνα με τον παιδοψυχίατρο Γιώργο Βαγιωνή, ο αυτισμός δεν μπορεί πάντα τα διαγνωστεί κατά τους πρώτους μήνες ζωής ενός παιδιού καθώς η διάγνωση μπορεί να είναι ασφαλής και έγκυρη από τα 3-5 έτη.
«Η συνοσηρότητα είναι σημαντική γιατί αλλάζει και την κλινική εικόνα και την πορεία των παιδιών. Στην παιδική ηλικία οι βασικές προκλήσεις είναι η είσοδος στο σχολείο, όπου αρχίζουν και οι θεραπείες. Ο αυτισμός, συνεχίζεται και στην ενήλικη ζωή και δεν διαρκεί μόνο μέχρι την παιδική ηλικία. Η κοινωνία μας οφείλει να πολεμά το στιγματισμό για τον αυτισμό, καθώς ένα στα 100-150 παιδιά έχει αυτισμό, ενώ παλαιότερα ήταν 1/800», επισημαίνει ο κ. Βαγιωνής τονίζοντας ότι υπάρχουν παιδιά με αυτισμό τα οποία ωστόσο δεν τα αντιλαμβάνονται οι άλλοι λόγω της καλής τους κατάστασης.
Τα πρώτα συμπτώματα κάνουν την εμφάνισή τους νωρίς, από τη βρεφική κιόλας ηλικία, αν και τα περισσότερα παιδιά θα λάβουν διάγνωση από τα τρίτα έως τα πέμπτα γενέθλιά τους, κάποια, ίσως, και ακόμη πιο αργά.
Το κάθε παιδί με αυτισμό είναι διαφορετικό, με ξεχωριστές ιδιαιτερότητες, δυνατότητες και ανάγκες, με αποτέλεσμα να μιλάμε για φάσμα νευροαναπτυξιακής διαταραχής και όχι για μία μεμονωμένη οντότητα.
Τα άτομα με διαταραχή αυτιστικού φάσματος μπορεί να εμφανίζουν λειτουργικά και ποιοτικά ελλείμματα, σε κοινωνικό, επικοινωνιακό, γνωστικό, συναισθηματικό, αισθητηριακό και συμπεριφορικό επίπεδο. Με απλά λόγια, αντιλαμβάνονται τον κόσμο και λειτουργούν με διαφορετικό τρόπο μέσα σε αυτόν.
