Όσο συχνά οι νύφες «τρώγονται» με τις πεθερές τους (και αντίστροφα), άλλο τόσο συχνά αυτές οι δύο μοιάζουν μεταξύ τους. Όχι μόνο στην εμφάνιση, αλλά και στο χαρακτήρα. Κι αυτό έχει επιστημονική εξήγηση.
Ερευνητές στην Φινλανδία εξέτασαν 70 ζευγάρια και συνέκριναν την όψη του/της συζύγου κάθε συμμετέχοντα με την όψη του αντίθετου φύλου γονέα του. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι, ενώ οι σύζυγοι των γυναικών δεν έμοιαζαν σε τίποτα τους πατέρες τους, οι άνδρες ήταν πιθανότερο να έχουν γυναίκες που μοιάζουν «σημαντικά» με τις μητέρες τους.
Σύμφωνα με την Urszula Marcinkowska, Ph.D., εξελικτική ψυχολόγο, στο Πανεπιστήμιο του Τούρκου, είναι φυσιολογικό οι άντρες να έλκονται από τις γυναίκες που μοιάζουν με τις μητέρες τους. Η εξέλιξη και η φυσική επιλογή έχουν προ-προγραμματίσει τους ανθρώπους να αναζητούν συντρόφους, οι οποίοι προέρχονται από το ίδιο «είδος». Και από τη στιγμή που η πρώτη και στενότερη επαφή των αντρών είναι η μητέρα τους, γίνεται το πρότυπο στην αναζήτησή τους. Οι πατέρες, ανεξάρτητα από το πόσο παρόντες και αφοσιωμένοι είναι, δεν αφήνουν το ίδιο «αποτύπωμα» στις επιλογές των συντρόφων των θυγατέρων τους.
Το κακό είναι ότι η σύνδεση μητέρας-γιου δεν σταματάει στην εμφάνιση. « Ενώ η ιδέα του Sigmund Freud για το “Οιδιπόδειο σύμπλεγμα” έχει -σε μεγάλο βαθμό- απορριφθεί από τους ψυχολόγους, η σχέση του άντρα με τη μητέρα του, θα παίξει σημαντικό ρόλο στο πόσο καλά αυτός θα συνδέεται με τις γυναίκες αργότερα στη ζωή του», επισημαίνει ο Michael Kimmel, Ph.D., κοινωνιολόγος από το Κρατικό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και συγγραφέας του βιβλίου «Guyland».
«Το καλύτερο θεμέλιο για τις ερωτικές σχέσεις των ανδρών είναι μία στενή και στοργική σχέση μητέρας-γιου. Όμως, αν οι άντρες είχαν κακή σχέση με τις μητέρες τους, είναι πιθανό να αναζητήσουν, υποσυνείδητα, ίδιου τύπου γυναίκες ως ερωτικούς συντρόφους. Αυτό συμβαίνει στην προσπάθειά τους να «διορθώσουν» το ρήγμα στη σχέση τους με τη μητέρα τους. Αλλά δεν λειτουργεί σχεδόν ποτέ», καταλήγει ο William Pollack, Ph.D., ειδικός σε θέματα ανδρών στη Συμμαχία Υγείας του Κέμπριτζ και την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ.
Έφη Τσιβίκα
