Για τη σκολίωση έχουν γραφτεί πολλά. Τι απ’ όλα αυτά ισχύει; Τις απαντήσεις δίνει η Διεθνής Εταιρία Έρευνας της Σκολίωσης.
1. Τι είναι;
Η σκολίωση δεν είναι ασθένεια, αλλά μία παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης.
Η σπονδυλική στήλη φυσιολογικά έχει κάποιες καμπύλες (κυρτώματα) προς τα εμπρός ή προς τα πίσω. Σκολίωση έχει κάποιος όταν η σπονδυλική του στήλη έχει κύρτωμα ή κυρτώματα προς τα πλάγια.
2. Πώς προκαλείται;
Σε περισσότερες από το 80% των περιπτώσεων η αιτία της δεν είναι γνωστή. Σε αυτές τις περιπτώσεις η σκολίωση λέγεται «ιδιοπαθής» και είναι η πιο συχνή μορφή σκολίωσης στις έφηβες. Ωστόσο υπάρχει και ένα πολύ μικρό ποσοστό, το οποίο οφείλεται σε συγκεκριμένες αιτίες, όπως συγγενείς ανωμαλίες νευρολογικές διαταραχές, γενετικές παθήσεις κ.ά.. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα επιστημονικά στοιχεία, η αντίληψη ότι η σκολίωση μπορεί να προκληθεί από κακή στάση, από το κράτημα της τσάντας από τη μία πλευρά ή από μικρή ανισότητα στο μήκος κάποιου σκέλους (π.χ. πόδια) δεν ισχύει.
3. Ποια είναι τα συμπτώματα;
Η ιδιοπαθής εφηβική σκολίωση δεν έχει ιδιαίτερα συμπτώματα. Όταν ξεκινάει μπορεί να προκαλέσει πόνο στην πλάτη, κυρίως χαμηλά.
Αργότερα παρουσιάζεται ασυμμετρία στους ώμους (π.χ. ο ένας πιο κάτω ή πιο μπροστά απ? τον άλλον) ή στη μέση ή μετατόπιση του κορμού. Αν το παιδί παρουσιάσει οποιοδήποτε από τα παραπάνω συμπτώματα θα πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό. Προληπτικά μπορείτε να ελέγχετε το παιδί σας βάζοντάς το να κάνει επίκυψη, όντας γυμνό από τη μέση και πάνω και ελέγχοντάς αν η σπονδυλική του στήλη παρουσιάζει κλίση προς τα πλάγια.
4. Πώς διαγιγνώσκεται;
Αυτός που μπορεί με βεβαιότητα να διαγνώσει αν ένα παιδί έχει σκολίωση ή όχι είναι μόνο ένας ειδικός, ο οποίος θα κάνει μία πολύ απλή εξέταση και πιθανότατα θα ζητήσει μία ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης. Το μέγεθος της σκολίωσης μετριέται σε μοίρες.
5. Πώς αντιμετωπίζεται
Η θεραπεία της ιδιοπαθούς σκολίωσης περιλαμβάνει την απλή παρακολούθηση, την στήριξη σπονδυλικής στήλης με ειδικά μέσα (κηδεμόνες) και την χειρουργική αντιμετώπιση. Η επιλογή της μεθόδου βασίζεται στο μέγεθος του προβλήματος και στις πιθανότητες επιδείνωσής του.
Παρακολούθηση: Επιλέγεται σε άτομα με ήπια σκολίωση
Στήριξη: Επιλέγεται σε άτομα των οποίων η σκολίωση είναι σοβαρότερη και στόχος της μεθόδου είναι να αποτραπεί η επιδείνωση του προβλήματος. Οι κηδεμόνες φοριούνται κάτω από τα ρούχα και δεν είναι ορατοί από τους άλλους.
Χειρουργική αντιμετώπιση: Επιλέγεται σε σοβαρές περιπτώσεις και στόχος της είναι να αποτρέψει την επιδείνωση του προβλήματος και να επιδιώξει σε κάποιο βαθμό διόρθωσή του.
