Μια απλή οφθαλμολογική εξέταση στην ηλικία των 6 ετών, θα μπορούσε να προβλέψει την εμφάνιση μυωπίας στην εφηβεία, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό JAMA Ophthalmology.
Η εξέλιξη αυτή, ενδεχομένως να επιτρέψει στους γονείς να προγραμματίζουν το χρονοδιάγραμμα των οφθαλμολογικών εξετάσεων των παιδιών τους, ενώ παράλληλα ανοίγει νέους δρόμους στην έρευνα για θεραπείες που θα μπορούσαν να αποτρέψουν την ανάγκη για τη χρήση γυαλιών.
Στη μελέτη συμμετείχαν περισσότερα από 4.500 παιδιά, ηλικίας 6-11 ετών. Κατά την έναρξή της, όλοι οι συμμετέχοντες είχαν φυσιολογική όραση και καθ’ όλη τη διάρκειά της (20 χρόνια) υποβάλλονταν σε εξετάσεις για μυωπία, ενώ οι ερευνητές παρακολούθησαν παράλληλα και τους δυνητικούς παράγοντες κινδύνου. Στο πλαίσιο αυτό εντοπίστηκαν 414 άτομα που παρουσίασαν μυωπία στην ηλικία μεταξύ των 7 και 13 ετών.
Οι συγγραφείς της μελέτης, με επικεφαλής την καθηγήτρια Karla Zadnik, πρύτανη του Κολεγίου Οφθαλμολογίας, στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Ohio, διαπίστωσαν ότι ο ισχυρότερος προγνωστικός δείκτης της μυωπίας (μεταξύ των 13 παραγόντων που μελετήθηκαν) ήταν το διαθλαστικό σφάλμα.
Διαθλαστικά σφάλματα ονομάζονται οι διάφορες καταστάσεις του ματιού, κατά τις οποίες οι εικόνες δεν εστιάζονται επάνω στον αμφιβληστροειδή αλλά μπροστά ή πίσω απ’ αυτόν, με αποτέλεσμα να βλέπουμε θολά. Οι καταστάσεις αυτές διαγιγνώσκονται με μια απλή οφθαλμολογική εξέταση, κατά την οποία ο οφθαλμίατρος αλλάζει φακούς, ενώ ο ασθενής προσπαθεί να διακρίνει τα σύμβολα που υπάρχουν σε ένα μακρινό διάγραμμα.
Στη μελέτη, η εφαρμογή της συγκεκριμένης εξέτασης, ανέδειξε το γεγονός ότι τα παιδιά που μεγαλώνουν με φυσιολογική όραση παρουσιάζουν ήπια υπερμετρωπία στην ηλικία των 6 ή 7 ετών. Με αυτό το δεδομένο, λοιπόν, μπορεί να διακρίνει ποια παιδιά αναπτύσσουν φυσιολογική όραση και ποια όχι. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η μελλοντική μυωπία είναι αξιόπιστα προβλέψιμη με την εφαρμογή αυτής ακριβώς της εξέτασης (που αποκαλύπτει, δηλ, την ύπαρξη ήπιας ή καθόλου υπερμετρωπίας στα μικρά παιδιά).
Προσθέτουν, επίσης, ότι η εργασία σε κοντινές αποστάσεις, όπως η ανάγνωση, η παρακολούθηση τηλεόρασης ή η χρήση του υπολογιστή, ήταν μεταξύ των δυνητικών παραγόντων κινδύνου που ελέγχθηκαν, αλλά τα αποτελέσματα έδειξαν ότι δεν αποτελούν αιτίες της μυωπίας.
«Η εργασία σε κοντινές αποστάσεις θεωρείται μια από τις αιτίες της μυωπίας ή τουλάχιστον ένας παράγοντας κινδύνου, για περισσότερα από 100 χρόνια. Μερικές από τις μελέτες που οδήγησαν σε αυτό το συμπέρασμα είναι δύσκολο να αντικρουστούν. Ωστόσο, σε αυτό το μεγάλο σύνολο δεδομένων, από ένα εθνικά αντιπροσωπευτικό δείγμα παιδιών, δεν βρέθηκε συσχέτιση», αναφέρει η Zadnik.
