Η διατροφή στην παιδική ηλικία είναι πολύ σημαντική, αφού τότε μπαίνουν βάσεις τόσο στον οργανισμό των παιδιών, όσο και στις διατροφικές τους συνήθειες. Είναι γνωστό ότι το junk food δεν ενδείκνυται. Όμως και οι ακρότητες δεν ωφελούν.
Οι άνθρωποι σήμερα και ιδιαίτερα οι γυναίκες έχουν ιδιαίτερα βαρύ και απαιτητικό πρόγραμμα, με αποτέλεσμα να μην δύνανται να βάλουν το καθημερινό «τσουκάλι». Οι οικονομικές συνθήκες, επίσης, ευνοούν την κατανάλωση junk food, καθώς είναι πιο φθηνό. Από το να γεμίσει μία οικογένεια το ψυγείο της με φρούτα, λαχανικά, κρέας, ψάρι κλπ, είναι πολύ πιο εύκολο και πολύ πιο οικονομικό να παραγγείλει δύο πίτσες (και μία δώρο). Κοινώς, σήμερα δεν υπάρχει ούτε διάθεση, ούτε χρόνος, ούτε χρήμα για να ετοιμαστεί το φαγητό της ημέρας, όπως παλιά, με αποτέλεσμα οι γονείς να στρέφονται όλο και περισσότεροι στην πιο εύκολη και πιο οικονομική λύση. Όχι, όμως, και στην καλύτερη.
Τάξη και οικογένεια
Είναι εντυπωσιακό ότι στην κατανάλωση junk food από τα παιδιά υπάρχει ένας πολύ έντονος κοινωνικοοικονομικός διαχωρισμός. Η κακή διατροφή και η παχυσαρκία από τη μέση κοινωνικοοικονομική τάξη και κάτω οφείλεται στις κακές διατροφικές συνήθειες όλης της οικογένειας, αφού οι γονείς είτε δεν έχουν τις γνώσεις, είτε δεν έχουν τα μέσα για να την αλλάξουν. Από το μέσο κοινωνικοοικονομικό επίπεδο και πάνω, όμως, οι γονείς μπορεί να τρώνε πάρα πολύ καλά, αλλά το παιδί να καταναλώνει συνεχώς junk. Οι γονείς αυτών των παιδιών γνωρίζουν ότι δεν είναι αυτή η σωστή διατροφή και συνήθως έχουν και τη δυνατότητα και τα μέσα για να την αλλάξουν, αλλά δεν το κάνουν. Οπότε, σε αυτές τις περιπτώσεις, τα παιδιά είναι παραμελημένα ή εγκαταλειμμένα.
Ηρεμιστικό στο πιάτο
Παρόλο που σήμερα γίνεται περισσότερο από ποτέ λόγος και υπάρχει ενημέρωση γύρω από τις καταστρεπτικές συνέπειες του junk food, πολύ συχνά, οι οικογένειες προμηθεύονται τέτοιου είδους τροφές, σε μεγάλες ποσότητες. Φαίνεται ότι οι γονείς χρησιμοποιούν το φαγητό ως «ηρεμιστικό» για τα παιδιά τους. Γυναίκες που γυρίζουν το βράδυ από τη δουλειά και έχουν να κάνουν σιδέρωμα, μαγείρεμα, συμμάζεμα κοκ, για να μην γκρινιάζει το παιδί το βάζουν μπροστά στην τηλεόραση, του δίνουν και μια σακούλα πατατάκια και κάνουν τις δουλειές τους ήσυχες. Η τηλεόραση από την άλλη σε συνδυασμό με το junk food αποτελεί απόλαυση για τα παιδιά και πάει «πακέτο» κατά κάποιο τρόπο. Ωστόσο, το φαγητό δεν είναι τρόπος για να ηρεμεί το παιδί ούτε φυσικά μέσο επιβράβευσης.
Chips μπροστά στην tv
Οι πολλές ώρες που περνούν τα παιδιά στο σπίτι σήμερα είναι ακόμα ένας παράγοντας που παίζει ενισχυτικό ρόλο στην κατανάλωση junk food. Το παιδί των 7 ετών είναι λάθος να κλείνεται στο σπίτι από τις 2 το μεσημέρι που γυρνάει από το σχολείο μέχρι την άλλη μέρα το πρωί που θα φύγει. Είναι όμως και επικίνδυνο να βρίσκεται έξω μόνο του. Αναγκαστικά, λοιπόν, όταν οι γονείς δεν έχουν το χρόνο να το βγάλουν η ψυχαγωγία του περιορίζεται σε τηλεόραση και… πατατάκια. Έχει μεγάλη σημασία, λοιπόν, τα παιδιά να συμμετέχουν σε δραστηριότητες εκτός σπιτιού, έτσι ώστε να εκτονώνονται και να ψυχαγωγούνται με έναν πιο υγιή τρόπο.
Η «νέκρωση» της γεύσης
Η κατανάλωση junk food στις πολύ μικρές ηλικίες «νεκρώνει» τη γεύση. Όταν ένα παιδάκι από το νήπιο τρώει συστηματικά πατατάκια με γεύση πάπρικα είναι λογικό να μην του αρέσουν τα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια. Αφού έχει συνηθίσει σε αυτές τις πλαστά έντονες γεύσεις, όταν του παρουσιάζεται ένα φρούτο, ένα όσπριο ή λαχανικά, το παιδί τα αντιλαμβάνεται σαν άγευστα και όχι άδικα. Γι’ αυτό και οι ειδικοί συνιστούν η προσθήκη του junk food στη διατροφή του να γίνεται σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ηλικία. Θα το φάει το μπισκότο, αλλά δεν είναι ανάγκη να του το δώσουμε εμείς οι ίδιοι με το που θα αρχίσει να μασάει.
Μέτρον άριστον
Είτε το θέλουμε, είτε όχι, το junk food υπάρχει στις μέρες μας, οπότε πρέπει να συμπεριλαμβάνεται με μέτρο στη διατροφή του. Το πιροσκί στο παιδικό πάρτι, οι τηγανιτές πατάτες στην ταβέρνα και το παγωτό στον περίπατο, δεν είναι πρόβλημα όταν καταναλώνονται περιστασιακά. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι επιβάλλονται, αφού αν «απαγορευτούν» τους γίνεται απωθημένο. Το πρόβλημα υπάρχει όταν το junk αποτελεί τη διατροφή του παιδιού σε συχνή βάση.
Το ένοχο κυλικείο
Η διατροφή στο σχολείο είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα αφού αφενός δεν μπορεί να ελεγχθεί (τουλάχιστον όχι απόλυτα), αφετέρου μπορεί να αποτελέσει πηγή άλλου είδους προβλημάτων. Είναι γεγονός ότι η πιο υγιεινή επιλογή είναι το κολατσιό από το σπίτι. Τι γίνεται όμως όταν οι συμμαθητές του το κοροϊδεύουν; Επειδή το κυλικείο είναι μέρος της κοινωνικοποίησής του, αναμφισβήτητα δεν πρέπει να αποκλειστεί από τη ζωή του.
Η «χρυσή» τομή
Το παιδί πρέπει να ξέρει τι τρώει και γιατί το τρώει. Το καλύτερο είναι, μέσα από συζήτηση, να έχει μάθει να επιλέγει τις σωστές τροφές. Τα παιδιά καταλαβαίνουν από πολύ μικρή ηλικία, αρκεί να τους εξηγείς με απλά λόγια. Πολλοί γονείς, όμως, επειδή νομίζουν ότι δεν καταλαβαίνουν απλώς τους απαγορεύουν κάτι, χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να τους εξηγήσουν το «γιατί». Με αυτόν τον τρόπο όμως δημιουργούν στα παιδιά ένα απωθημένο, στο οποίο θα πέφτουν με τα… μούτρα με την πρώτη ευκαιρία.
Tip. Μην προμηθεύεστε μεγάλες ποσότητες από πατατάκια, γκοφρέτες, μπισκότα κλπ στο σπίτι σας. Ένα μπισκοτάκι δεν είναι κακό, αλλά η συσκευασία- προσφορά που γεμίζει όλο το ντουλάπι, απαγορεύεται διά… ροπάλου.
