Προκειμένου να αποφύγουν τις επιπτώσεις της απιστίας τους, οι άνδρες μπορεί να επινοήσουν διάφορες δικαιολογίες, κύρίως προς τον ίδιο τους τον εαυτό. Όμως, δεν «πιάνουν» πάντα.
«Δεν είχα σεξουαλικές σχέσεις με αυτή τη γυναίκα» ήταν η αρχική απάντηση του τέως Αμερικανού προέδρου Bill Clinton, στο σκάνδαλο που ξέσπασε το 1998, σχετικά με την σχέση του με την υπάλληλό του Monica Lewinsky. Και ίσως να ήταν ειλικρινής. Δεν αποκλείεται να ήταν πεπεισμένος ότι η στοματική σεξουαλική επαφή δεν «μετράει» ως πραγματικό σεξ (κάποιους μήνες αργότερα παραδέχθηκε την «μη αποδεκτή» σχέση του).
Σύμφωνα με τον Robert Weiss, ειδικό στη Συμπεριφορική Υγεία και τις Διαταραχές Οικειότητας στην Ψηφιακή Εποχή, το πιο δύσκολο πράγμα στην εργασία με έναν σύζυγο που ερωτοτροπεί, είναι να τον κάνεις να αποδεχθεί και να παραδεχθεί το γεγονός ότι έχει απατήσει και ότι ακόμα και αν ο ίδιος δεν το βλέπει έτσι, το βλέπει η σύζυγός του. Αυτοί οι άνδρες αντί να δεχτούν την ευθύνη για την υπονόμευση της εμπιστοσύνης στο γάμο τους, ελαχιστοποιούν, δικαιολογούν, εξορθολογικεύουν την πράξη και μεταθέτουν την ευθύνη. Στον κόσμο της θεραπείας, αυτό αποκαλείται «άρνηση».
Στο πλαίσιο αυτό, η άρνηση είναι μια σειρά εσωτερικών ψεμάτων, με το καθένα από αυτά να υποστηρίζεται από άλλα ψέματα. Για έναν εξωτερικό παρατηρητή, οι πολλές δικαιολογίες ενός άνδρα που έχει απατήσει, κρατούν το… νερό τόσο καλά όσο και ένα κόσκινο. Παρ ‘όλα αυτά, ο ίδιος συνήθως νομίζει ότι η λογική του είναι άψογη. Η ηθελημένη άγνοιά του μπορεί να συνεχιστεί για χρόνια, τουλάχιστον μέχρι να ανακαλυφθεί η απιστία και, μερικές φορές, ακόμα και μετά την ανακάλυψη.
3 κοινές δικαιολογίες
Ο Weiss αποκαλύπτει τρεις κοινές δικαιολογίες που χρησιμοποιούν οι άνδρες στη σύγχρονη εποχή:
1. Η ψηφιακή απιστία δεν «πιάνεται»
Πολλοί άνδρες χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να παρακολουθήσουν πορνό, να παίξουν εικονικά σεξουαλικά παιχνίδια, να φλερτάρουν και να ανταλλάξουν μηνύματα σεξουαλικού περιεχομένου ή ακόμη και αυνανιστούν ταυτόχρονα με γυναίκες μέσω webcam. Επειδή δεν έχουν συνευρεθεί με κανέναν σαρκικά, πείθουν τον εαυτό τους (και προσπαθούν να πείσουν και τους άλλους) ότι έχουν παραμείνει πιστοί στις συζύγους τους. Νομίζουν ότι επειδή η συμπεριφορά τους έλαβε χώρα στον εικονικό και όχι τον πραγματικό κόσμο, δεν είναι πραγματική απιστία.
2. Οι άνδρες πρέπει να «διαδώσουν» το σπέρμα τους
Μια άλλη δημοφιλής δικαιολογία επικεντρώνει στην πεποίθηση ότι για έναν άνδρα, είναι μια βιολογική επιτακτική ανάγκη (ή δικαίωμα) να εκσπερματίσει σε όσο το δυνατόν περισσότερες γυναίκες. Οι άνδρες που χρησιμοποιούν τη δικαιολογία αυτή φαίνεται να πιστεύουν ότι αν η συγκεκριμένη γονιδιακή δεξαμενή τους αποκοπεί, θα εξαφανιστεί η ανθρώπινη φυλή. Αυτοί είναι και οι τύποι που τείνουν να υποστηρίζουν ότι εφόσον δεν είναι «συναισθηματικά δεμένοι» ή «ερωτευμένοι» με την άλλη γυναίκα, τότε δεν πρόκειται για απιστία. Ουσιαστικά, τοποθετούν τις συμπεριφορές της απιστίας στο ίδιο επίπεδο με τον αυνανισμό.
3. Δεν θα πονέσει κανείς αν δεν το μάθει
Μια άλλη σημαντική μορφή άρνησης, που χρησιμοποιείται από σχεδόν κάθε άνδρα που απατά, βασίζεται στο εξής ψέμα: «Αυτό που δεν ξέρει η γυναίκα μου μπορεί να την βλάψει». Πρόκειται, ωστόσο, για κάτι εντελώς ψευδές. Στην πραγματικότητα, ακόμα και όταν η προδομένη σύζυγος δεν γνωρίζει (τουλάχιστο, όχι 100%) ότι έχει ήδη απατηθεί, είναι σχεδόν βέβαιο ότι αντιλαμβάνεται τη συναισθηματική (και ίσως και σωματική) αποστασιοποίηση στο γάμο της. Με άλλα λόγια, όταν ο άντρας απομακρύνεται, ως μέρος της προσπάθειάς του να κρατήσει το μυστικό του, η προδομένη σύζυγος το καταλαβαίνει. Μερικές φορές, δεν κατανοεί πλήρως τι συμβαίνει, οικειοποιείται την ευθύνη και αναρωτιέται τι είναι αυτό που έκανε για να προκαλέσει αυτό το ρήγμα. Εάν υπάρχουν παιδιά, επίσης θα παρατηρήσουν αυτήν την απόσταση και θα αναρωτιούνται γιατί ο πατέρας τους δεν είναι τόσο διαθέσιμος, όσο συνήθιζε να είναι. (Δυστυχώς, τα παιδιά είναι ακόμη πιο πιθανό από ό, τι οι γυναίκες να σκεφτούν ότι αυτό είναι δικό τους λάθος).
