Διαφορές στον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος επιτελεί το έργο του θα μπορούσαν να εξηγήσουν γιατί μερικοί άνθρωποι δυσκολεύονται να αναλάβουν δράση.
Ορισμένοι είναι «τεμπέληδες» και κάποιοι άλλοι «προκομμένοι». Οι πρώτοι αποδοκιμάζονται και οι δεύτεροι επιδοκιμάζονται, κρίνοντας μόνο από το αποτέλεσμα. Και παρόλο που η κοινωνία με έναν σχεδόν ρατσιστικό τρόπο τους κατηγοριοποιεί και τους βάζει ταμπέλες, νέα επιστημονική μελέτη έρχεται να θέσει άλλη μία παράμετρο.
Η τεμπελιά θα μπορούσε να είναι περισσότερο μια βιολογική έκφραση, παρά συμπεριφορική, υποστηρίζουν ερευνητές, οι οποίοι «στοχοποίησαν» την λειτουργία του εγκεφάλου, στην έρευνά τους.
Με τη χρήση μαγνητικής τομογραφίας (MRI), οι επιστήμονες ήλεγξαν την εγκεφαλική δραστηριότητα 40 υγιών εθελοντών, ενώ αποφάσιζαν αν πρέπει ή όχι να καταβάλλουν κάποια προσπάθεια με αντάλλαγμα μια ανταμοιβή. Οι σαρώσεις αποκάλυψαν διακριτές διαφορές στους εγκεφάλους όσων είχαν προηγουμένως χαμηλή βαθμολογία σε ερωτηματολόγιο, το οποίο σχεδιάστηκε για να αποκαλύψει το γενικό επίπεδο των κινήτρων.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι οι συνδέσεις του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνες για τη μετάβαση από την απόφαση στην πραγματική δράση, πρέπει να είναι λιγότερο αποτελεσματικές στους τεμπέληδες, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλός τους να πρέπει να καταβάλλει μεγαλύτερη προσπάθεια, προκειμένου να ενεργοποιηθούν.
Μια ξεχωριστή μελέτη, του 2012 απέδωσε την τεμπελιά στα επίπεδα της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, τα οποία θα μπορούσαν να έχουν αντίκτυπο στην παροχή κινήτρων.
Το νέο εύρημα πιθανότατα δεν εξηγεί όλες τις περιπτώσεις απάθειας ή τεμπελιάς, προειδοποιούν οι ερευνητές, αλλά θα μπορούσε να επηρεάσει τη θεραπεία των ακραίων περιπτώσεων. «Η παροχή περισσότερων πληροφοριών σχετικά με την επεξεργασία των υποκείμενων φυσιολογικών κινήτρων από τον εγκέφαλο, μας βοηθά να κατανοήσουμε καλύτερα πώς μπορούμε να βρούμε μια θεραπεία για αυτές τις παθολογικές καταστάσεις ακραίας απάθειας», γράφουν οι ερευνητές.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Cerebral Cortex.
Έφη Τσιβίκα
