Ένα αρωματικό κερί αποτελεί για πολλούς την «έξυπνη» λύση προκειμένου να φρεσκάρουν την ατμόσφαιρα του κλειστού, λόγω κρύου, σπιτιού τους. Όμως τελικά δεν είναι και τόσο έξυπνη. Κάθε άλλο: είναι και επικίνδυνη.
Τα αρωματικά κεριά μπορεί να μετατρέψουν το σπίτι σας σε μία παγίδα θανάτου, καθώς οι χημικές ουσίες τους μπορεί να δημιουργήσουν ένα επικίνδυνο κοκτέιλ με τον αέρα, προειδοποιούν οι ειδικοί. Όπως εξηγούν, όταν τα απλά αρώματα έρθουν σε επαφή με τον αέρα, ενδέχεται να μεταλλαχθούν και, αν τα δωμάτια δεν αερίζονται κατάλληλα, να συγκεντρωθούν σε επικίνδυνα επίπεδα, στο χώρο.
Τα συμπεράσματα αυτά βασίζονται σε δοκιμές, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν σε έξι παρόμοιες σύγχρονες κατοικίες, κατά τη διάρκεια πέντε ημερών, από τον καθηγητή Alastair Lewis του Εθνικού Κέντρου Ατμοσφαιρικής Επιστήμης, στο Πανεπιστήμιο του Γιόρκ.
Αρχικά, ο καθηγητής μέτρησε τα επίπεδα ορισμένων «πτητικών οργανικών χημικών ενώσεων (VOCs)» και μεταξύ αυτών βρήκε το βενζόλιο, το οποίο προέρχεται από την εξωτερική ρύπανση των αυτοκινήτων και το α-πινένιο, ένα άρωμα πεύκου που χρησιμοποιείται σε πολλά καθαριστικά προϊόντα.
Επίσης, ανίχνευσε το λιμονένιο, το οποίο απελευθερώνεται από τα αρωματικά κεριά, τις ηλεκτρικές αρωματικές συσκευές χώρου και τα προϊόντα καθαρισμού δίνοντας ένα άρωμα εσπεριδοειδών. Η ουσία αυτή θεωρείται τόσο ασφαλής που χρησιμοποιείται και ως άρτυμα σε τρόφιμα. Ωστόσο, όταν ψεκάζεται στα σπίτια αντιδρά με άλλα αέρια, τα οποία υπάρχουν φυσικά στον αέρα και δημιουργούν κάτι άλλο.
Αναλύοντας την αντιδραστικότητά του, ο καθηγητής Lewis, ανακάλυψε ότι κατά την έκθεση σε όζον -το οποίο υπάρχει στον αέρα γύρω μας- κάθε δύο μόρια λιμονενίου θα μπορούσαν να παράγουν ένα μόριο ενός άλλου χημικού της, φορμαλδεΰδης.
Η φορμαλδεΰδη χρησιμοποιείται στην ταρίχευση και τη βαριά βιομηχανία. Αποτελεί γνωστή αιτία καρκίνου στον άνθρωπο και σε υψηλά επίπεδα μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την υγεία. Έχει σχετιστεί ιδιαίτερα με τον καρκίνο του ρινοφάρυγγα και το μικρότερο κακό που μπορεί να προκαλέσει είναι πονόλαιμο, βήχα, φαγούρα στα μάτια και ρινορραγίες.
Ως μέρος της έρευνας, σε καθένα από τα σπίτια τοποθετήθηκαν τέσσερα ειδικά επιλεγμένα φυτά εσωτερικού χώρου για έξι εβδομάδες, ενώ συνέχισαν να καταγράφονται τα επίπεδα τόσο του λιμονενίου όσο και της φορμαλδεΰδης. Κατά τη διάρκεια των έξι εβδομάδων, τα επίπεδα του λιμονενίου στον αέρα δεν μειώθηκαν, αλλά τα επίπεδα φορμαλδεΰδης παρουσίασαν σημαντική μείωση.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα φυτά που παρουσιάζουν απορροφητικότητα στη φορμαλδεϋδη (αλλά δεν την εξαλείφουν) είναι κυρίως ο κισσός (Hedera helix), τα γεράνια, η λεβάντα και οι φτέρες.
