Τη Θεοφανία τη γνώρισα γύρω στο 1998-99. Τότε που την γνωρίσαμε όλοι δηλαδή. Στα πρώτα της βήματα ως ηθοποιού, που τότε δεν έμοιαζαν με βήματα αλλά με απογείωση. Την έβλεπα στην τηλεόραση, διάβαζα για εκείνη τη σέξι εκρηκτική persona που παρουσίαζαν τα περιοδικά. Ευτυχώς, ποτέ δεν πιστεύω αυτά που γράφουν τα περιοδικά. Όχι ως είδηση, αλλά ως αίσθηση. Γιατί η δική μου γνωριμία με τη Θεοφανία μου άφησε μία άλλη εντελώς ιδέα.
Ότι αυτό το κορίτσι δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις ταμπέλες που προσπαθούν να της βάλουν τότε, επηρεασμένοι από ένα ρόλο στο Άγγιγμα ψυχής. Σέξι, πληθωρική και άλλα αντίστοιχα. Αυτά αφορούσαν μόνο την εικόνα. Η ίδια όμως ήταν πολύ περισσότερα. Ένας συγκροτημένος χαρακτήρας που τότε ακόμη έψαχνε να βρει τα πατήματα της στην τέχνη. Ένας άνθρωπος που δεν είχε καμία σχέση με όλο αυτό το «φαίνεσθαι» που ειδικά εκείνη την εποχή βρισκόταν στο απόγειο του. Μία γυναίκα που είχε να δώσει σε όλα τα επίπεδα. Τι πίστεψα προσωπικά για τη Θεοφανία; Ότι εκτός από ταλέντο, έκρυβε μέσα δύναμη, ιδέες, ποιότητα. Την παρακολούθησα την πορεία της. Την ξαναβρήκα το 2010. Ακόμη πιο ώριμη, πιο κατασταλαγμένη, με μία απίστευτη ηρεμία. Είχε αλλάξει αλλά είχε μείνει ίδια. Απλώς όλα εκείνα που έβλεπα είχαν εγκατασταθεί για τα καλά μέσα της. Την πρώτη εντύπωση είχε έρθει να την επιβεβαιώσει η ζωή.
- Έχεις επιλέξει ένα δρόμο που δεν μοιάζει μ’ ευθεία. Ακροβατείς ανάμεσα στην υποκριτική, τα βιβλία, την οικογένεια. Πόσο συνειδητή είναι αυτή η διαδρομή;
Οι επιλογές μου είναι συνειδητές, νομίζω. Βέβαια η συνειδητότητα είναι κάτι που επιτυγχάνεται με μεγάλη προσπάθεια και κόπο. Ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το πόσο συνειδητοί είμαστε σε κάθε επιλογή μας και κατά πόσο είναι η βούληση μας ή ένα χέρι μας κινεί σαν μαριονέτες και μας ανοίγει δρόμους στους οποίους είμαστε υποχρεωμένοι να βαδίσουμε. Η αναγνώριση , η επιτυχία , η καριέρα που προανέφερες έγιναν χωρίς καν να προσπαθήσω για κάτι απ’ όλα αυτά. Πριν καν τα επιθυμήσω.
- Αποπνέεις στο συνομιλητή σου μία γαλήνη. Αισθάνεσαι έτσι;
Αισθάνομαι γαλήνια όσο ακολουθώ το πνευματικό μονοπάτι και δεν προδίδω τις ανάγκες μου. Εσωτερικές συγκρούσεις υπάρχουν πάντα, τις αντιμετωπίζω στωικά. Σκέφτομαι πάντα πόσο εφήμερη είναι η ζωή μας και πως τίποτα δεν μας ανήκει. Ευχαριστώ κάθε μέρα για αυτά που έχω και δεν κοιτάζω τι δεν έχω. Όλα αυτά με διατηρούν σε μια σχετική ηρεμία. Το ηφαίστειο όμως δυστυχώς είναι ενεργό…!
- Σε ποιο σημείο αποφάσισες να αλλάξεις στάση ζωής και γιατί; Εννοώ σε σχέση με τη διατροφή σου και τις καθημερινές σου συνήθειες.
Πάντα έτρωγα υγιεινά και πρόσεχα. Πάντα έκανα γυμναστική, δεν ξενυχτούσα, δεν έπινα , δεν κάπνιζα. Η ακρεοφαγία προέκυψε ως συνέπεια της πρακτικής φιλοσοφίας της οποίας είμαι μαθήτρια εδώ και επτά χρόνια. Μια μικρή αφύπνιση ας πούμε.
- Τι πιστεύεις ότι σου προσφέρει αυτό;
Είμαστε ότι τρώμε. Οι τροφές έχουν τη δόνηση τους. Θέλεις τη χαμηλή δόνηση του θανάτου, του σφαγείου , του σάπιου κρέατος ή την υψηλή δόνηση της φύσης; Των φρέσκων φρούτων, των οσπρίων, των βιολογικών λαχανικών; Θέλεις να εκλεπτύνεις την ύπαρξη σου ή να μείνεις χαμηλοκραδασμική; Είναι επιλογή σου. Εγώ τις βαριές ενέργειες, τη βαριά δόνηση δεν τις αντέχω πια.
- Ποιες διαφορές έχεις δει στον εαυτό σου; Γιατί θα το πρότεινες και σε άλλους να το ακολουθήσουν;
Νιώθω πιο ανάλαφρη, πιο καθαρή, πιο φωτεινή και πιο υγιής.
- Έχεις επιβάλλει και στα παιδιά σου τις ίδιες διατροφικές συνήθειες; Δηλαδή εάν ο Αχιλλέας πάει σ’ ένα παιδικό πάρτι δεν θα φάει σουβλάκια;
Δεν μπορώ να επιβάλω σε κανέναν τίποτα. Μόνο συμβουλές δίνω στα παιδιά μου και ελπίζω να πιάσουν τόπο. Τον Αχιλλέα δεν τον ταΐζω μόνο εγώ.
- Μητέρα στα 30 ή στα 40; Πιστεύεις ότι η μητρότητα έχει ιδανική ηλικία;
Η μητρότητα από άποψη ωριμότητας πρέπει να συμβαίνει μετά τα σαράντα. Από άποψη αντοχής πριν τα τριάντα.
- Ποιες διαφορές βλέπεις στον εαυτό σου ως μητέρα στο δεύτερο παιδί σε σχέση με το πρώτο;
Σίγουρα είμαι πιο συνειδητή στο δεύτερο παιδί, πιο ώριμη αλλά και οι συνθήκες είναι διαφορετικές. Ε, δεν ήμουν και πολύ μικρή ούτε στο πρώτο. Χαχα!
- Έχεις νιώσει ποτέ να «ξεφεύγεις» από τα όρια ως μαμά και να δυσκολεύεσαι να αντιμετωπίσεις μία κατάσταση;
Η καθημερινότητα είναι δύσκολη. Πολλές φορές η κούραση , τα νεύρα σε οδηγούν σε συμπεριφορές που δεν είναι σωστές. Φωνάζεις για να εκτονωθείς ενώ στο παιδί πρέπει να μιλάς πάντα με αγάπη και χωρίς ένταση. Τα παιδιά όταν μεγαλώσουν κουβαλάν ένταση από τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν , από το σχολείο, τα άλλα παιδιά. Δεν πρέπει να καταφέρουν να σου μεταδώσουν την ένταση. Η μαμά πρέπει να λειτουργεί σαν πυροσβέστης. Να είναι πάντα μια ζεστή αγκαλιά για το παιδί. Ένα καταφύγιο. Αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Θέλει εξάσκηση.
- Έχεις νιώσει ενοχές για κάποιες δικές σου αντιδράσεις απέναντι στα παιδιά σου;
Δεν νιώθω ενοχές. Προσπαθώ πάντα να κάνω το καλύτερο για τα παιδιά μου. Έχω αφιερωθεί σ αυτό. Όταν μια συμπεριφορά μου την κρίνω εκ των υστέρων ακατάλληλη, προσπαθώ να μην την επαναλάβω. Αναγνωρίζω ότι είμαι άνθρωπος κι όχι ρομπότ και σέβομαι τον εαυτό μου και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζω σαν άνθρωπος. Αν ζούσα στον παράδεισο θα είχα άλλες δυνατότητες. Αγαπώ και σέβομαι τα παιδιά μου και έτσι φέρομαι.
- Τι είναι αυτό που πιστεύεις ότι θα δυσκολευτείς να διαχειριστείς στην εφηβεία του γιου σου ή της κόρης σου;
Δε φοβάμαι την εφηβεία. Θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο κοντά τους γίνεται και να παρέχω ασφάλεια και ηρεμία. Νομίζω ότι αυτό θα βοηθήσει.
- Τελικά οι γονείς λειτουργούν μόνο με το συναίσθημα ή βοηθάει και το διάβασμα…;
Αν δεν ξέρεις τίποτα καλό είναι να διαβάζεις. Εγώ διαβάζω αλλά τελικά λειτουργώ με το ένστικτο και την παρατήρηση. Προσπαθώ να αισθάνομαι τα παιδιά μου και τις ανάγκες τους και να μην τα προδίδω , να μην τα αφήνω εκτεθειμένα. Εφαρμόζω την κοινή λογική σε όλα. Κλαίει το μωρό μου θα το πάρω αγκαλιά. Δε θα το αφήσω να κλαίει για να μάθει. Αυτό εμένα μου λέει η λογική μου. Όσα συγγράμματα και να διαβάζω για το αντίθετο, δε θα πειστώ.
- Έχεις απευθυνθεί ποτέ σε κάποιο ειδικό για να πάρεις συμβουλές για σένα ή για τα παιδιά;
Ναι έχω απευθυνθεί αλλά δεν πήρα ποτέ καμία ικανοποιητική απάντηση, μια απάντηση ειδικού. Δηλαδή είτε σε ειδικό πήγα είτε στη γιαγιά μου και τη ρώτησα, ένα και το αυτό.
- Πιστεύεις ότι στους ανθρώπους δίνονται ευκαιρίες ή τις δημιουργούν οι ίδιοι;
Οι ευκαιρίες παρουσιάζονται μπροστά μας ξαφνικά και απροειδοποίητα. Στο χέρι μας είναι να μην τις αφήσουμε να πάνε χαμένες και να τις αξιοποιήσουμε.
- Έχεις νιώσει ποτέ να απειλείσαι από κακή ενέργεια; Αν ναι, πως την εξουδετερώνεις;
Το θέμα της κακής ενέργειας είναι δύσκολο δυστυχώς. Όταν υπάρχει και έρχεσαι face tο face που λέμε δε γλυτώνεις. Υπάρχουν κόλπα, ασπίδες προστασίας και προσευχές που ελαφρύνουν λιγάκι την κατάσταση. Αλλά αν βάλλεσαι από αυτό το κακό είναι μια ψυχική ταλαιπωρία.
- Στο πιεστικό περιβάλλον που ζούμε σήμερα ποιο είναι το αντίδοτο για να βρούμε την εσωτερική μας γαλήνη;
Να κοιτάμε μέσα μας. Μέσα αν κοιτάξεις υπάρχει γαλήνη, έξω πόλεμος. Στρέψου προς τα μέσα.
- Πιστεύεις στο σήμερα ή στο αύριο;
Πιστεύω στο τώρα και αυτό προσπαθώ να ζω. Το αύριο δεν υπάρχει κι αν σου είναι δύσκολο να το συνειδητοποιήσεις άκου αυτό. Σηκώνεσαι το πρωί με πολύ ωραία διάθεση, νιώθεις πολύ δυνατή κι ότι μπορείς να κάνεις τα πάντα. Ντύνεσαι στολίζεσαι και βγαίνεις κι εκεί που πας μια ωραία βόλτα στο πεζοδρόμιο, ένα μηχανάκι λοξοδρομεί χάνει τον έλεγχο, σου δίνει μια… και πας! Ποιο αύριο ακριβώς;
- Ηθοποιός, μαμά, συγγραφέας ή σκηνοθέτης; Τι πιστεύεις ότι θα σε κερδίσει στο τέλος;
Νομίζω ότι θα ζω σε ένα ωραίο νησί και θα γράφω και μπορεί να έρχομαι που και που στον πολιτισμό να φτιάχνω καμιά ταινία αν έχω κάτι να πω.
- Ποια είναι τα επόμενα βήματα που έχεις στο μυαλό σου;
Θα γίνει το καλοκαίρι στη Ρόδο ένα διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου και το έχω αναλάβει ως καλλιτεχνική διευθύντρια. Αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα διότι αγαπώ πολύ τον κινηματογράφο και θέλω να τον υπηρετώ με οποιοδήποτε τρόπο. Και το θέατρο μου ‘χει λείψει. Ελπίζω να επιστρέψω σύντομα με κάτι πολύ δυνατό και ωραίο.
- Τελικά πιστεύεις ότι μία συνέντευξη μπορεί να αποτυπώσει τα βασικά χαρακτηριστικά ενός καλλιτέχνη ως άνθρωπο;
Η συνέντευξη έχει δύναμη κι αλήθεια. Βέβαια πρέπει κι οι ερωτήσεις να είναι ανάλογες. Να σε βοηθούν να μιλήσεις ουσιαστικά κι αληθινά. Μου έχουν στείλει συνέντευξη με 35 ερωτήσεις στην οποία δεν μπορούσα να απαντήσω ούτε σε μια! Σ ευχαριστώ γι΄ αυτή την πραγματικά ωραία συνέντευξη καθώς και για τα ωραία σου λόγια!
