Ενώ είναι σύνηθες το φαινόμενο οι έφηβοι να ανησυχούν για την εικόνα του σώματός τους, γίνεται ολοένα και πιο σαφές ότι οι ανησυχίες αυτές μπορεί να έχουν τις ρίζες τους στην πρώιμη παιδική ηλικία.
Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά από την ηλικία των τριών ετών επιλέγουν να παίζουν με λεπτά παιδιά, στιγματίζοντας τα υπέρβαρα και παχύσαρκα, ενώ παράλληλα επενδύουν συναισθηματικά στο ιδανικό του «λεπτού».
Έχει αποδειχθεί ότι τα πολύ μικρά παιδιά βλέπουν τα υπέρβαρα ως τεμπέλικα, ανέντιμα, αγενή και εχθρικά και το γεγονός αυτό δεν αφήνει καμία απορία για το λόγο για τον οποίο τα παιδιά που βιώνουν τέτοιο στιγματισμό έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση και αντιμετωπίζουν προβλήματα με την εικόνα του σώματός τους.
Η εικόνα του σώματος είναι ένα πολύπλοκο θέμα και επηρεάζεται από ένα ευρύ φάσμα παραγόντων. Οι συνομήλικοι, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η οικογένεια είναι οι πιο κοινοί από αυτούς, αλλά η ευαισθησία στις πολιτιστικές πιέσεις και η ικανότητα να αντιμετωπιστούν αποτελούν, επίσης, σημαντικούς παράγοντες.
Η κακή εικόνα του σώματος συνδέεται με την κατάθλιψη, το άγχος και τη χαμηλή αυτοεκτίμηση γι’ αυτό και η εξοικείωση των παιδιών με τη διαφορετικότητα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο.
