Ο πυρετός είναι σύμπτωμα και όχι νόσος και στις περισσότερες περιπτώσεις οφείλεται σε καλοήθη νοσήματα.
Είναι η φυσιολογική αμυντική αντίδραση του οργανισμού συνήθως απέναντι σε κάποια λοίμωξη. Ωστόσο, όπως επισημαίνει η Ειδική Παθολόγος Δρ. Αναστασία Μοσχοβάκη μιλώντας στο Liveit.gr, υπάρχουν ορισμένα σπανιότερα αίτια πυρετού που επιβάλλουν άμεσα ιατρική αξιολόγηση.
Γράφει η Δρ.Αναστασία Μοσχοβάκη, Ειδική Παθολόγος http://iatreioamoschovaki.gr
Ο πυρετός ως λέξη προέρχεται από την λέξη πυρ, που σημαίνει φωτιά και χαρακτηρίζεται από παθολογική αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος. Ο πυρετός ορίζεται γενικά ως θερμοκρασία άνω του 37,2 κατά τις πρωινές ώρες και ως θερμοκρασία άνω του 37,7 κατά τις απογευματινές ώρες από το στόμα. Η φυσιολογική ημερήσια διακύμανση είναι 0.5-1 βαθμός Κελσίου. Οι θερμοκρασίες στη μασχάλη είναι κατά μισό βαθμό χαμηλότερες από τις προαναφερόμενες, στο στόμα. Η παθολογική αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος που δεν υπερβαίνει όμως το 37,5, είναι γνωστή ως δεκατικός πυρετός. Οι προαναφερόμενες τιμές είναι γενικές και τροποποιούνται ανάλογα με την εξατομικευμένη περίπτωση του ανθρώπου που εξετάζεται ιατρικώς. Έτσι μόνιμη θερμοκρασία 37 βαθμών σε ένα άτομο που ιδιοσυγκρασιακά η θερμοκρασία του είναι κάτω από 36 βαθμούς είναι πολλές φορές παθολογική.
Συνήθη αίτια επίμονου πυρετού με δέκατα:
- Έκθεση σε υψηλή περιβαλλοντική θερμοκρασία όπως σε περιόδους καύσωνα
Η αύξηση της θερμοκρασία οφείλεται είτε σε αδυναμία του σώματος να αποβάλλει την πλεονάζουσα θερμότητα λόγω ανεπάρκειας των ομοιοστατικών του μηχανισμών, είτε σε άνοδο του υποθαλαμικού σημείου ρύθμισης βάσει του οποίου κινητοποιούνται οι ομοιοστατικοί μηχανισμοί λόγω ιατρικού νοσήματος. - Λοιμώξεις
Η άνοδος της θερμοκρασίας οφείλεται σε ανύψωση του θερμορυθμιστικού κέντρου του υποθαλάμου από παράγοντες φλεγμονής. Στην παθογένεια του πυρετού στα λοιμώδη νοσήματα, σημαντικό ρόλο έχουν μικρές πρωτεΐνες, που ονομάζονται κυτοκίνες. Οι κυτοκίνες όπως είναι οι ιντερλευκίνες, η ιντερφερόνη α και ο παράγοντας νέκρωσης όγκων (TNF) ρυθμίζουν ανοσιακές και αιμοποιητικές διεργασίες και εκλύονται κατά την διάρκεια φλεγμονών. Τα ηλικιωμένα άτομα καθώς και τα άτομα που εξαιτίας συμπαρομαρτούντων νοσημάτων, εμφανίζουν πτώση του ανοσοποιητικού συστήματος, ενδέχεται να μην εμφανίσουν πυρετό ακόμη και κατά την διάρκεια σοβαρών λοιμώξεων και πρέπει να ευρίσκονται σε στενή παρακολούθηση κατά την διάρκεια των λοιμωδών νοσημάτων.
- Σπανιότερα αίτια πυρετού
Ο κατάλογος είναι μακρύς και περιλαμβάνει εγκεφαλικά νοσήματα, καρκινώματα, την πνευμονική εμβολή, καρδιαγγειακά νοσήματα, λοιμώδεις και μη λοιμώδεις ηπατίτιδες, τον μεσογειακό πυρετό, την σαρκοείδωση, την χρήση ορισμένων φαρμάκων και ουσιών, τα αυτοάνοσα νοσήματα, παθήσεις ενδοκρινών αδένων.
Περιπτώσεις πυρετού που επιβάλλουν άμεσα ιατρική αξιολόγηση είναι ο υψηλός πυρετός, ο πυρετός που εκδηλώνεται σε υψηλές περιβαλλοντικές θερμοκρασίες, ο πυρετός που δεν ανταποκρίνεται σε αντιπυρετικά, ο πυρετός που συνοδεύεται από δυσχέρεια αναπνοής, κεφαλαλγία, έμετο, ή εξάνθημα, ο πυρετός που ενώ είναι σε βελτίωση επιδεινώνεται, ο παρατεινόμενος πυρετός πάνω από τετραήμερο, ο πυρετός που συνοδεύεται από επίμονο ρίγος, ο πυρετός σε πάσχοντες από εξασθένηση του ανοσοποιητικού συστήματος.
