Γράφει ο Θεόδωρος Λιακάκος, Μαιευτήρας Χειρουργός Γυναικολόγος – Μαστολόγος
Ο έλεγχος κατά τη διάρκεια της κύησης προτείνεται κυρίως στις γυναίκες οι οποίες παρουσιάζουν έναν από τους εξής κινδύνους: παχυσαρκία, ηλικία άνω των 35 ετών, οικογενειακό ιστορικό διαβήτη (γονείς, αδέλφια) , ατομικό ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη της κύησης ή γέννηση νεογνού βάρους πάνω από 4 κιλά σε προηγούμενη εγκυμοσύνη.
Αντίθετα με τον διαβήτη τύπου 1, ο σακχαρώδης διαβήτης της κύησης μπορεί να περάσει απαρατήρητος, χωρίς να εμφανίζει κανένα συγκεκριμένο σύμπτωμα, εκτός από υπερηχογραφικά μεγάλη ανάπτυξη του εμβρύου και αύξηση της ποσότητας του αμνιακού υγρού.
Κατά τον προγεννητικό έλεγχο, η τιμή της γλυκόζης μετά από 12 ώρες νηστείας, πρέπει να είναι κάτω από 92. Αν είναι πάνω από 126, τότε μιλάμε για διαβήτη τύπου 2. Σε περίπτωση κύησης, αν η γλυκόζη είναι πάνω από 92, τότε υπάρχει διαβήτης της κύησης.
Αν η τιμή της γλυκόζης είναι φυσιολογική, γίνεται εξέταση της γλυκόζης μεταξύ 24ης και 28ης εβδομάδας ( δεύτερο τρίμηνο κύηση). Αυτή τη φορά γίνεται καμπύλη σακχάρου πριν, 1 ώρα και 2 ώρες μετά τη λήψη 75 γρ. γλυκόζης: οι τιμές διάγνωσης διαβήτη της κύησης είναι αντίστοιχα: ≥ 92, ≥ 180 και ≥ 153. Μπορεί να προταθεί και τρίτη συμπληρωματική εξέταση, στις 32-34 εβδομάδες.
Για την έγκυο: Σε περίπτωση διαβήτη της κύησης, ο κίνδυνος προεκλαμψίας αυξάνεται. Επίσης, οι κίνδυνοι επιπλοκών αυξάνονται σε περίπτωση παχυσαρκίας. Άρα είναι προφανής η σημασία του ελέγχου του βάρους κατά τη διάρκεια της κύησης. Εξάλλου, αν υπάρχει το ενδεχόμενο δεύτερης κύησης, επιβάλλεται η αυστηρή παρακολούθηση της τιμής του σακχάρου.
Για το έμβρυο: Ο διαβήτης της κύησης μπορεί να έχει σημαντική επίπτωση στο βάρος και την ανάπτυξη του βρέφους. Μιλούμε για «μακροσωμία», δηλαδή για μεγάλο βάρος γέννησης (μεγαλύτερο από 4 kg), που μπορεί να προκαλέσει δύσκολο τοκετό, με κίνδυνο τραυματισμού του νεογνού. Όταν το υπερηχογράφημα στις 37ης ή 38ης εβδομάδας δείχνει ένα έμβρυο βάρους μεγαλύτερου από 4.250 κιλά, ο γιατρός θα προτείνει καισαρική τομή.
